ცოლის მკვლელი და მტევანმოჭრილი ქურდები
"ცოლს ვუთხარი, იარაღი მთაში ამატანინე, იქ უნდა დავმალო-მეთქი. საწყალი გრძნობდა, რომ მოვკლავდი, მაგრამ უსიტყვოდ გამომყვა.
მე წინ მივდიოდი, ის უკან მომყვებოდა. ხრამთან რომ მივედით, მოვტრიალდი. მუხლებზე დაეცა და პატიება მთხოვა, - ბავშვებს ნუ დამიობლებო."
რას იხსენებს ავჭალის მკაცრი რეჟიმის კოლონიის ყოფილი უფროსი ზაურ ებრალიძე
"ვერ ვაპატიე..."
ერთი პატიმარი მყავდა, რომელიც სასჯელს ორი კაცის მკვლელობისთვის იხდიდა - ცოლის და თანასოფლელისა. სასამართლომ მას დახვრეტა მიუსაჯა და თითქმის 2 წელი სიკვდილმისჯილთა საკანში იჯდა. ყოველდღე ელოდა სიკვდილს. ამბობდა, აქ გავიგე სიცოცხლის ფასიო. ახალმა კანონმა მოუსწრო და დახვრეტა 20-წლიანი პატიმრობით შეუცვალეს...
სამი შვილი ჰყავდა და ტკბილად ცხოვრობდა, ერთმა ფაქტმა კი მისი ცხოვრება მთლიანად შეცვალა. მეუღლე პედაგოგი იყო, თვითონ მძღოლად მუშაობდა. ერთხელ მანქანით მორიგი კლიენტი მიჰყავდა. მოულოდნელად იმ კაცმა ხელი ქუჩაში მდგარი ქალისკენ გაიშვირა და უთხრა, - ეს ქალი ჩვენი თანასოფლელის საყვარელიაო. რა იცოდა, თუ ეს ქალი მძღოლის მეუღლე აღმოჩნდებოდა...
გაკვირვებულმა კაცმა მანქანა მოაბრუნა, ქალი კიდევ ერთხელ შეათვალიერა, - ვინმეში ხომ არ მეშლებაო და აღელვებულმა კლიენტს ყველაფერი დაწვრილებით გამოჰკითხა. მანაც მოაღო პირი და წლების წინ მომხდარი ამბავი გაიხსენა, უსახელებდა მათი შეხვედრის ადგილს და მამაკაცის ვინაობაც უთხრა.
"იმ დღეს ცოლისთვის არაფერი მითქვამს, - ჰყვებოდა კაცი, - შინ ნასვამი მივედი. ღამე თეთრად გავათენე. მეორე დღეს ცოლი სამსახურიდან წამოვიყვანე და მანქანით სწორედ იმ ადგილას მივიყვანე, სადაც მიღალატა. მანქანა რომ გავაჩერე, შეცბა. ვუთხარი, - ყველაფერი ვიცი და დამალვას აზრი არა აქვს-მეთქი.
ოღონდ აქედან წამიყვანე და აღარაფერს დაგიმალავო. თურმე მეზობელმა მანქანა გაუჩერა - შინ მიგიყვანო. "უცებ გზიდან გადაუხვია... ვტიროდი, ვყვიროდი, გავუძალიანდი, მაგრამ ვერაფერს გავხდი. ვიცოდი, ამას არ მაპატიებდი. სამი ბავშვით სად წავსულიყავი და ამიტომ არ გითხარიო, - ტირილით მიყვებოდა. ვუთხარი, - სამ დღეს გაძლევ, სადაც გინდა, წადი, ან თავი მოიკალი-მეთქი.
სამი დღე ველოდი, რას იზამდა. მერე ხვეწნა-მუდარა დამიწყო, პატიებას მთხოვდა. ვერ ვაპატიე."
წლების წინ მომხდარი ეს ამბავი თურმე სოფელშიც გავრცელდა. კაცს სოფელი ზურგს უკან დასცინოდა. დამცირებული და შეურაცხყოფილი ადგილს ვერ პოულობდა, საზარელი აზრები მოსვენებას არ აძლევდა. ბოლოს, ცოლის მოკვლა გადაწყვიტა: "ცოლს ვუთხარი, იარაღი მთაში ამატანინე, იქ უნდა დავმალო-მეთქი. საწყალი გრძნობდა, რომ მოვკლავდი, მაგრამ უსიტყვოდ გამომყვა.
იხილეთ სრულად