ამ დღეებში გაირკვა, რომ კავკსასიაში ყველაზე გრძელი ჩვენ გვქონია. უფრო სწორად, გვექნება! ცუდი არაფერი იფიქროთ, ასაფრენ ზოლს ვგულისხმობ. ფოთში, აეროპორტის პროექტის პრეზენტაციისას, სააკაშვილმა განაცხადა: "ფოთის აეროპორტს კავკასიაში ყველაზე დიდი ასაფრენი ზოლი ექნება." რადგან ასაფრენ ზოლზე იყო საუბარი, ალბათ უპრიანი იქნებოდა ეთქვა, ყველაზე გრძელიო, თუმცა შეიძლება, ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა არც ჰქონდეს. აქ მთავარი ისა არის, რომ სააკაშვილის ასეთი განცხადება პირველი არ არის. ანუ, მას "გართულება" აქვს სიდიდზე და სიგრძეზე.სიმართლე გითხრათ, ვერ ვხვდები, ვის ვეჯიბრებით. რატომ არ შეიძლება საქმე ისე გავაკეთოთ, სხვას არ შევედაროთ და არ გავეჯიბროთ. ერთხელ სააკაშვილის და აბაშიძის შედარებითი დახასიათება დავწერე და იქ აღვნიშნე, რომ სწორედ აბაშიძეს უყვარდა ტრაბახი, სიგრძეებით და პირველობით. ჭოროხზე რომ ხიდი ააშენა, აჭარის ტელევიზია ორი წელი იმეორებდა, საქართველოში ყველაზე გრძელი ხიდიაო. შემდეგ რასაც გააკეთებდა, "ასლან ბაბუ" ყველას არწმუნებდა, ევროპაში საუკეთესოაო. ასეთი იყო კორტები და ბათუმის სტადიონიც, რომელიც მიუხედავად ევროპაში საუკეთესოს "სტატუსისა", რამდენიმე წელიწადში ლამის თავისით დაიშალა... აღარაფერს ვამბობ იმის შესახებ, რომ აჭარის საბავშვო ოპერა მსოფლიოში ერთადერთი და განუმეორებელი იყო. სააკაშვილიც ასეთივე "ვნებითაა" შეპყრობილი. ყველაფერი, რასაც ის აკეთებს, საუკეთესოა, ან პირველია, ან ყველაზე დიდი და გრძელია. განა ფოთის აეროპორტის მნიშვნელობას ვაკნინებ - არანაირად, მაგრამ ნუთუ ფოთის აეროპორტის მნიშვნელობა იმით იზომება, მისი ასაფრენი ზოლი კავკასიაში ყვლაზე გრძელია, თუ არა?! ხვალ რომ სომხებმა "ჩვენზე გრძელი" გააკეთონ, მერე ჩვენც უნდა დავაგრძელოთ, თუ რა ვქნათ?! ამასთან დაკავშირებით ერთი ძველი ამბავი მახსენდება, რომელიც პოეტ იოსებ გრიშაშვილს ეხება:მოგეხსენებათ, საქართველოს გასაბჭოების შემდეგ, ბოლშევიკებმა გზების და ხიდების ისეთ შენებას მიჰყვეს ხელი, სააკაშვილის მონდომება მონაგონია. ჰოდა, ააშენეს პირველი დიდი ხიდი მტკვარზე და გახსნაც შესაფერისი დაგეგმეს. ერთ-ერთ საპატიო სტუმრად იოსებ გრიშაშვილი მიიწვიეს. გამოვიდა ხიდის გახსნაზე პოეტი და ლექსიც წაიკითხა. ვისაც გრიშაშვილის აუდიო ჩანაწერები მოუსმენია, ემახსოვრება, რომ მას ლექსის კითხვის თავისებური მანერა ჰქონდა. ყოველი სტრიქონის ბოლოს ხმოვნებს დაუსრულებლად აგრძელებდა. ჰოდა, იმ გამოსვლის დროსაც დაუწყია: "ამაზე გრძელიიიიიიიიიი, ამაზე დიდიიიიიიიი...." - ბოლშევიკები დაძაბულან და წამოჯაგრულან: ეს კაცი ხომ არ გვაგინებსო. გრიშაშვილს კი მშვიდად გაუგრძელებია:"ჯერ არ ყოფილა ჩვენს მტკვარზე ხიდიიიიიი!" - და ბოლშევიკებიც კმაყოფილნი დარჩენილან. როგორ გგონიათ, სააკაშვილს არ მოეწონებოდა, ფოთის აეროპორტის გახსნისას, რომელიმე პოეტი თუ გამოვიდოდა და იტყოდა: "ამაზე გრძელი და დიდი ზომის,აბა, სად არის საფრენი ზოლი?!" (სპეციალურად საიტისთვის)