დედა სიდონია - "გინებით და ძალადობით სიწმინდეს და უფალს ვერ დავიცავთ" (ექსკლუზივი)
"ეს დაკვეთით ხდებოდა, ეს პოლიტიკაა."
"რთულია, ერთი შეხედვით დავასკვნათ, რომ მამაო ვიღაცისთვის ამ "ტაბურეტის" თავში ჩასარტყმელად მირბოდა."
"პრობლემას ზოგადად, ერის გაუნათლებლობაში ვხედავ."
"მამათმავლობა უსჯულოებაცაა და ამავე დროს, ბუნების წინააღმდეგ წასვლაც"
საბერძნეთში მოღვაწე დედა სიდონიამ "კვირის პალიტრასთან" 17 მაისის ჰომოფობიასთან ბრძოლის დღისადმი მიძღვნილი აქციაზე გამართული შეხლა-შემოხლის შესახებ ისაუბრა.
დედა სიდონია:
- სამწუხაროდ, განცხადება, რომელიც უკვე გავაკეთე, ზოგმა არასწორად აღიქვა, რადგან როცა ვთქვი, დარბევა არ უნდა მომხდარიყო მეთქი, ეგონათ, თითქოს ჰომოსექსუალების მხარეს ვიჭერ. მე ძალადობის წინააღმდეგ ვარ, რაც სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ სექსუალურ უმცირესობას ვემხრობი. იოანე ოქროპირი წერდა, რომ სოდომია უფრო საშინელია, ვიდრე მრუშობა, რომელიც მართალია, უკანონოა, მაგრამ ბუნებრივი. მამათმავლობა უსჯულოებაცაა და ამავე დროს, ბუნების წინააღმდეგ წასვლაც. ერის და ეკლესიის სიწმინდეს ლახავს როგორც ერთი, ასევე მეორე მხარის არაკორექტულობა და არაქრისტიანული დამოკიდებულება ერთმანეთთან და საზოგადოებასთან მიმართებაში. ჩემი აზრით, ზოგადად, აქციაზე რაც მოხდა, ამის გამო მთელი პასუხისმგებლობა ორგანიზატორებს ეკისრებათ. მათ იცოდნენ საზოგადოების რეალური მდგომარეობა და ის, თუ როგორი რეაგირება ექნებოდა ხალხს ამაზე. ცივილურ სამყაროში, შეიძლება, ასეთი რამ ხდება, მაგრამ ჯერ ერთი, უწმინდესის თხოვნა იყო, ეს აქცია არ ჩატარებულიყო, რომელიც ყურად არავინ იღო. სექსუალური უმცირესობა შეიძლება, დაუცველია და უმრავლესობის მხრიდან აგრესიის მსხვერპლი ხდება, მაგრამ როდესაც ხდება ასეთი პროპაგანდა და აგიტაცია მათ მიერ, მეორე მხარეს კი აიძულებენ, რომ ეს მიიღონ, ამ შემთხვევაში, ჩემი აზრით, ეს უმრავლესობა უკვე უმცირესობა ხდება, იმიტომ, რომ თავს ახვევენ იმას, რაც მათთვის მიუღებელია. ჩემთვის ორივე მხარე რადიკალურია, რადგან საზოგადოებაში, ჯანმრთელ სახელმწიფოში ნებისმიერი მენტალობის, აზროვნების, ცხოვრების წესის ადამიანების უნდა შეეძლოთ ცხოვრება ისე, რომ ერთმანეთს არ შეეხონ, ერთმანეთი არ გააღიზიანონ და გამოიწვიონ. მაგრამ ჩვენ, ალბათ, აქამდე ძალიან ბევრი გვიკლია და ჯერ ამ გზას გავდივართ. ვინაიდან უწმინდესს ორგანიზატორები არ დაემორჩილნენ და ეს აქცია მაინც შედგა, საზოგადოების უმრავლესობას შეეძლო იმ აზრის დაფიქსირება, რომ ისინი წინააღმდეგნი არიან, მაგრამ ეს მშვიდობიანად უნდა მომხდარიყო და ყოვლად დაუშვებელი და გაუმართლებელია ის, რაც მოხდა, დარბევას, ცემა-ტყეპას ვგულისხმობ. ეს ძალიან ცუდი და არაქრისტიანულია, გინებით სიწმინდეს და უფალს ვერ დავიცავთ.
- თქვენ რით ხსნით აქტივისტების გამოსვლის სურვილს? როგორ მიგაჩნიათ, ისინი რეალურად იჩაგრებიან თუ აქციას, შეგვიძლია, მათი ცხოვრების წესის პროპაგანდა ვუწოდოთ?
- პირადად ჩემი აზრით, ეს პროპაგანდას უფრო ემსგავსება. თბილისში, მე რამდენადაც ვიცი, არატრადიციული ორიენტაციის ადამიანები დაჩაგრულად თავს ნამდვილად არ გრძნობენ. მე უფრო მგონია, რომ ეს აქცია უფრო დაკვეთით ხდებოდა, ეს პოლიტიკაა.
- ამასთანავე, ჩვენ ვიცით, რომ ამ ტიპის არასამთავრობო ორგანიზაციებისთვის ასეთი ღონისძიებები მათი ვალდებულებაა, რადგან ისინი სპონსორი ორგანიზაციების მიერ ფინანსდებიან. თქვენი აზრით, აქციის გამართვა მხოლოდ ამ ვალდებულების შესრულება ხომ არ იყო?
- მე ნამდვილად არ ვიცი, იმდენად მცირე ინფორმაცია მაქვს აქციის შესახებ, რადგან ძალიან გვიან შევიტყე, რაც მოხდა. არ ვიცი, ეს უცხოეთია თუ საქართველოში ჰქონდათ რაიმე ძალებს დაინტერესება, რომ ეკლესიის დისკრიმინაცია მომხდარიყო. ინტუიციით უფრო ამ აზრისკენ ვიხრები - ეკლესია უნდა გამოეწვიათ. თუ ვინ აგულიანებს თავად ორგანიზატორებს და ვისთან აქვთ მოკავშირეობა, ნამდვილად ვერ ვივარაუდებ. ეს პრობლემა უფრო გლობალურია.
- რას იტყვით სასულიერო პირების ქცევაზე აქციის დროს?
- ამბობენ, რომ მაგალითად, ის ვიდეო, სადაც ჩანს მამაო, რომელიც "ტაბურეტით" მირბოდა, მონტაჟი იყო. მე პირადად, მამაო დავიცავი. ერთ-ერთმა სასულიერო პირმა მის შესახებ მითხრა, რომ თურმე, ძალიან სათნო მამაო ყოფილა. თუ შენი თვალით ასეთი შემთხვევა ნანახი არ გაქვს, ეკრანზე დანახულით მსჯელობა ძალიან რთულია. დავუშვათ, ვიღაცას გამოართვა "ტაბურეტი", სადღაც მირბოდა, რატომ და საით მიიწევდა, ეს ცოტა გაურკვეველია და ზუსტად ასეთი გაურკვეველი მომენტი აღიბეჭდა კადრზე. რთულია, ერთი შეხედვით დავასკვნათ, რომ მამაო ვიღაცისთვის ამ "ტაბურეტის" თავში ჩასარტყმელად მირბოდა. იქ იყო მეორე მამაოც, რომელიც გარბოდა და ვიდეოში უწმაწური სიტყვებით ილანძღებოდა. ამბობენ, რომ არ არის გამორიცხული, ამ ვიდეოსთვის ხმა დაედოთ. მე იმას ნამდვილად არ შთაგაგონებთ, თითქოს, მამაო არ იგინებოდა და სინამდვილეში, ხმა დაადეს. ამაზე იერარქებთან ვისაუბრე და მითხრეს, , რომ ქართულ მენტალობას აქვს ადგილი და იმ მამაოებსაც შეცდომა მოუვიდათ, მეტად გაღიზიანდნენ, როდესაც ეს აქტივისტი ყმაწვილები დაინახეს და მათთან მოუწიათ შეხება. მე უკვე 9 წელია, საბერძნეთში ვარ და იქ, როცა სასულიერო პირი საჭესთან ზის, ჩვეულებრივად ემორჩილება კანონს. კონსტიტუციის მიხედვით უნდა მოხდეს მოქმედება და არც სასულიერო პირს და არც სხვა სტატუსის მქონე ადამიანს არ უნდა გაეწიოს ანგარიში, ყველა კანონის დამრღვევი თანაბრად უნდა დაისაჯოს და მეც და სხვებმაც კანონის წინაშე ერთნაირად უნდა ვაგოთ პასუხი. არ უნდა იყოს ანგარიშის გაწევა იმის გამო, რომ ვიღაც დედაო ან მამაოა.
- ამგვარი აქციის დროს, სასულიერო პირმა რა როლი უნდა იკისროს?
- როგორც ვთქვი, შეიძლებოდა, მშვიდობიანი აქცია გამართულიყო, რომ სექსუალური უმცირესობის აქციის პარალელურად ამ სახელმწიფოში დაფიქსირებულიყო უმრავლესობის არსებობაც და ნება-სურვილი. ეკლესია უნდა გაძლიერდეს სათნოებაში და არა აგრესიულობაში, სათნოებითა და ლოცვით უნდა ვძლიოთ ყოველგვარ ბოროტისეულ ძალადობას და პროპაგანდას... ეკლესიის ავტორიტეტი სასულიერო პირების მორალით არ განისაზღვრება. მაგრამ ასევე ძალიან სახიფათოა მღვდელმსახურის განსჯა და განკითხვა.
- არსებობს მოსაზრება, რომ გუშინ, მიუხედავად ბევრი უარყოფითი მხარისა, ჩაშლილ აქციას ერთი დადებითი მხარეც ქონდა, რაც იმას გულისხმობს, რომ ასეთი უმცირესობების მიმართ ქართული საზოგადოების დიდმა ნაწილმა თავისი პოზიცია დააფიქსირა. თქვენ როგორ ფიქრობთ?
- ჩემთვის მთავარია, რომელიმე მხარე არ დაიჩაგროს. შევამჩნიე ის, რომ უმრავლესობის აზრი ძალიან მკვეთრად დაფიქსირდა; რომ ამ ქვეყანაში ძალიან დიდი დროის მანძილზე მიუღებელი იქნება მსგავსი ცხოვრების წესი. მაგრამ შეიძლება ვთქვათ თუ არა, რომ საზოგადოება, რომელიც სექსუალურ უმცირესობას ასეთი ფორმით დაუპირისპირდა, საღი და ჯანმრთელია? ამავე დროს, ძალიან ბევრი ნეგატიური შემთხვევაც ვიხილეთ, ადამიანების გალახვა და გინება ჩემთვის იმდენად გამაღიზიანებელი იყო, რომ ვერ აღვწერ. ყოვლად არაქრისტიანული რამ მოხდა. ყველაზე არაესთეტიკურად გინება აღვიქვი, არა მგონია, უფალს მისი სიტყვის და ჩვენი სარწმუნოების დაცვა გინებით და ასეთი ძალადობით უნდოდეს. დაფიქსირება კი იმის მოხდა, რომ ჩვენთვის ადრეა და შეიძლება, საზოგადოებამ იგივე მუხტი შეინარჩუნოს და არც არასდროს შეეგუოს ასეთ აქციებს. ასეთი ცხოვრების წესი აქ , შეიძლება, არასდროს დამკვირდეს, ღვთისმშობელმა თავის წილხვედრ ქვეყანაში ასეთი რამ არასდროს დაუშვას.
უარყოფითი დამოკიდებულება მიჩნდება უმრავლესობის მიმართაც, როცა ისინი აგრესიაზე გადადიან და საკმარისია გრძელთმიანი და ვიწროშარვლიანი ბიჭის დანახვა, რომ შეუძლიათ, მივიდნენ, უპატივცემულოდ დაელაპარაკონ ან გალახონ. მათ არ აქვთ ასეთი რამის ჩადენის უფლება, ისევე, როგორც ჰომოსექსუალებს თავიანთი პირადი ცხოვრების აფიშირების უფლება არ აქვთ. მე ჩემს ქვეყანაში ისე ჩავიცვამ და გავივლი, როგორც მინდა, თუ ეს ნორმის ფარგლებში ჯდება და საზოგადოებრივი ქცევის წესებს არ ვარღვევ.
- პოლიციის მოქმედებას როგორ შეაფასებთ?
- პოლიციაზე კომენტარს ვერ გავაკეთებ, რადგან არ ვიცი, როგორ იმოქმედა. ვიცი, რომ კორიდორი ვერ შეაჩერეს და გაირღვა. კადრი ვნახე, რომელშიც ბიჭი პირჯვარს იწერდა და ამბობდა, "მუჟიკი" ვარო, მაგრამ არატრადიციული ორიენტაციის ეგონათ და გალახეს, ამ კადრის ყურება ჩემთვის ამაზრზენი იყო. პოლიციამ ხალხს დიდი წვალებით გამოგლიჯა ეს ბიჭი ხელიდან, მანქანაში ჩასვა და გადაარჩინა. როგორ შეიძლება, 100 კაცი ერთ ადამიანს დაესხას თავს, განა ასეთი რა დააშავა?
- თქვენი აზრით, როგორ უნდა იმოქმედოს ხელისუფლებამ, რომ მსგავსი პრეცენდენტი აღარ განმეორდეს?
- პრობლემას ზოგადად, ერის გაუნათლებლობაში ვხედავ. ანალიზის და მსჯელობის უნარი ძალიან დაქვეითებულია, შესაბამისად, საზოგადოება ასეთ სიტუაციებში უმართავი ხდება და იმისთვის, რომ იგი დაიხვეწოს, რაღაც ძვრებია საჭირო. დიდი პერიოდი დასჭირდება, რომ საზოგადოებას ადეკვატური რეაქციები ჰქონდეს ამა თუ იმ მოვლენაზე. ამიტომ, სახელმწიფო ძალიან დიდ და გრძელ ნაბიჯს ვერ გადადგამს, რადგან ხალხი, ჯერ-ჯერობით, ისევ უმართავი იქნება. დავუშვათ, მსოფლიოში რაღაც ნორმები მოითხოვდა, რომ ჩვენს ქვეყანაში ასეთი აქცია უნდა ჩატარებულიყო და სახელმწიფო ამაზე უარს ვერ იტყოდა, თავიდან ვერ აირიდებდა, მაშინ, როგორმე, საპატრიარქოს უნდა შეთანხმებოდნენ და მამები საქმის კურსში ჩაეყენებინათ.
მეორე მხრივ, ათასი მიზეზი შეიძლება იყოს იმისა, რომ ადამიანი გაურკვეველი ორიენტაციის ყალიბდება, მაგრამ საზოგადოებას ამ ადამიანის დაჩაგვრის არანაირი უფლება არ აქვს. მე პირადად, ვიცი, ეს პიროვნებები რას განიცდიან და როგორი გრძნობაა, როცა აღმოაჩენ, რომ არ ხარ ისეთი, როგორიც სხვა. ვიცი, რომ ძალიან ხშირად ასეთებს სუიციდის პრობლემაც აქვთ და თვითმკვლელობა უცდიათ. ეკლესიის პოზიცია ჩემს წარმოდგენაში იდეალური იქნება იმ შემთხვევაში, თუ გამოინახება ასეთ ადამიანებთან მუშაობის ტაქტიკა, 100-იდან ორი ასეთი ადამიანის სული მაინც რომ იხსნას ეკლესიამ, ეს ძალიან კარგი იქნება. მე მაინც ეკლესიის მხრიდან უფრო მეტ ტაქტიკას, მიმტევებლობას და სიყვარულის ფონის შექმნას მივესალმებოდი, იმიტომ რომ პრაქტიკაში ასეთი შემთხვევები მაქვს.
ეკა აბაშიძე (სპეციალურად საიტისთვის)