მაშ ასე, გთა­ვა­ზობთ კი­დევ ერთ ეტაპს იმ მე­ომ­რე­ბის გვარ-სა­ხე­ლე­ბით, რო­მელ­თა შე­სა­ხებ უმ­ნიშ­ვნე­ლო ცნო­ბა­საც კი, ოჯა­ხის წევ­რე­ბი ლა­მის სა­უ­კუ­ნე ელოდ­ნენ... სხვა­დას­ხვა მი­ზე­ზე­ბის გამო, მათ გვა­რებ­სა და მი­სა­მარ­თებ­ში მცი­რე­დი შეც­დო­მე­ბია.

მეგი სტეპ­მე­ნის თქმით, გერ­მა­ნი­ის ქა­ლაქ ცა­ი­თ­ჰა­ი­ნის სა­საფ­ლა­ო­ზე 148 ქარ­თვე­ლი ბიჭი გა­ნის­ვე­ნებს. ეს ოფი­ცი­ა­ლუ­რი, რე­გის­ტრი­რე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ის თა­ნახ­მად. "ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის ცნო­ბით, არ არის გა­მო­რი­ცხუ­ლი მეტი იყოს, რად­გან ზოგს პი­რად დო­კუ­მენ­ტში ეროვ­ნე­ბად რუსს უწერ­დნენ..." – ამ­ბობს მეგი.

სე­მე­ნი და­ვი­თის ძე გო­ცი­რი­ძე - და­ბა­დე­ბუ­ლი 1923 წლის 25 თე­ბერ­ვალს. თბი­ლი­სი, მი­ას­ნი­კო­ვას/დღე­ვან­დე­ლი ხანძთე­ლის 4; დედა: ოლგა. წო­დე­ბა: ლე­ი­ტე­ნან­ტი; ტყვედ ჩა­ვარ­და 1943 წლის 19 ივ­ლისს ვოლ­გოგ­რად­ში. ბა­ნა­კი: შტა­ლა­გი 345. გარ­და­იც­ვა­ლა - 1944 წლის 20 აგ­ვის­ტოს. გაგრძელება