"დღეს ჩვენ მივიღეთ "მოსამართლეთა მაფია" - კვირის პალიტრა

"დღეს ჩვენ მივიღეთ "მოსამართლეთა მაფია"

"იუსტიციის საბჭომ რაც გააკეთა, ეს არის ქართველი საზოგადოებისთვის სულში ჩაფურთხება"

ცხინვალის საოკუპაციო რეჟიმს კიდევ ერთი ქართველის - 35 წლის არჩილ ტატუნაშვილის სიცოცხლე ემსხვერპლა. ის 22 თებერვალს ახალგორში დააკავეს ორ სხვა ქართველთან ერთად, 23 თებერვალს კი ე.წ. სამხრეთ ოსეთის უშიშროების კომიტეტმა განაცხადა, რომ ახალგაზრდა კაცი ცხინვალის საავადმყოფოში გულის უკმარისობით გარდაიცვალა. მათი მტკიცებით, "ოსი ხალხის გენოციდთან კავშირში ეჭვმიტანილი" არჩილ ტატუნაშვილი ქართული სპეცსამსახურების ინფორმატორი იყო, რაც აბსურდული განცხადებაა მათი წარმოდგენილი ვითომ მტკიცებულებების მიხედვითაც კი. მომხდარს გამოეხმაურნენ საქართველოს ხელისუფლება და საერთაშორისო ორგანიზაციები. ქვეყნის პრეზიდენტის, გიორგი მარგველაშვილის თქმით, არჩილ ტატუნაშვილი "გაიტაცეს და მოკლეს". როგორც გაირკვა, ახალგაზრდა კაცი სამხედრო-სამშვიდობო მისიების მონაწილე გახლდათ. საქმის სასწრაფოდ და სრულყოფილად გამოძიება მოითხოვა ევროკავშირის სადამკვირვებლო მისიამ. ამ ტრაგედიაზე საუბრით დავიწყეთ ინტერვიუ ექსპერტ მამუკა არეშიძესთან:

- რაც მოხდა, საშინელებაა. ვუსამძიმრებ გარდაცვლილის ოჯახს, მაგრამ ოკუპირებულ რეგიონებზე ფიქრს ჩვენი საზოგადოება მხოლოდ ასეთი ტრაგიკული შემთხვევების შემდეგ არ უნდა იწყებდეს. სამწუხაროდ, ბოლო წლების განმავლობაში ამ რეგიონების მიმართ საზოგადოების ინტერესი სულ უფრო და უფრო ნაკლებია, რაც დიდი შეცდომაა. ეს, უპირველესად, ხელისუფლებისა და მედიის "დამსახურებაა". ჩვენ ვაქციეთ ეს ოკუპაცია და იქ მიმდინარე მოვლენები "სტაბილურ მოვლენად". რასაკვირველია, დროდადრო პროტესტს გამოვთქვამთ, მაღალი ტრიბუნიდან ვლაპარაკობთ, მაგრამ ეს ვერა და ვერ იქცა როგორც ხელისუფლების, ისე საზოგადოებისთვის უპირველეს საზრუნავად.

ერთ-ერთ ბოლო ინტერვიუში ვთქვი კიდეც, რომ ამ მიმართულებით ბევრი რამ არის დამოკიდებული შერიგებისა და თანასწორობის სამინისტროს სწორ პოლიტიკაზე, რომელიც საზოგადოების ყურადღებას მუდმივად მიაქცევს ამ რეგიონების პრობლემებს. ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, ხელოვნურად დუნდება საზოგადოების ყურადღება, რათა მკაფიო კითხვები არ დაისვას.

ჩვენში მხოლოდ მაშინ იწყება საზოგადოებრივი მღელვარება, როცა ასეთი ტრაგედიები ხდება. არჩილ ტატუნაშვილი, ფაქტობრივად, იქაური იყო და ბოლო წლების განმავლობაში ახალგორში არაერთხელ შესულა და გამოსულა. ვფიქრობ, რეგიონის დე ფაქტო ხელმძღვანელობამ მშვენივრად იცოდა, ვინ იყო ტატუნაშვილი, მაგრამ ახლა დასჭირდათ, რომ ასე მოქცეულიყვნენ და მოიქცნენ კიდეც...

დარწმუნებული ვარ, ის მოკლეს. მომხდარის ვერსია, რომელიც გაავრცელა ოსურმა პრესამ, სასაცილო იქნებოდა, ტრაგიკული რომ არ იყოს.

ჯერ ერთი, ასეთი უსუსურობა და უვიცობა, კარგა ხანია, არ მინახავს. მომხდარზე ველაპარაკე რამდენიმე რუს ბლოგერს, რომელთაც "დერჟავნიკული" განწყობა აქვთ, მაგრამ მათაც კი შერცხვათ იმ ე.წ. ოფიციალური ვერსიის კომენტირება. რასაკვირველია, ბიჭი მოკლეს, თანაც - მოკლეს წამებით. ამის ასე დატოვება არ შეიძლება! მხოლოდ ჟენევის მოლაპარაკების ფორმატით ასეთი პრობლემები ვერ მოგვარდება! ვფიქრობ, საქართველოს ხელისუფლებამ სხვა, მათ შორის - არაოფიციალური ზომებიც უნდა გამოიყენოს... საჭიროა საერთაშორისო აქტივობები, რათა ინიციატივები ჩვენს მხარეს იყოს.

თუ არ გვექნება სათანადო რეაქცია, ოკუპანტები და მათი მარიონეტები კიდევ უფრო გათავხედდებიან. არ შეიძლება, ეს შერჩეთ!

საქმეში ჩახედული ადამიანები კარგად ვხედავთ, როგორ აძლიერებს რუსეთი იქ თავის გავლენას, როგორ ახდენს იქაური მოსახლეობის ფაქტობრივ რუსიფიცირებას. ამ შემთხვევაში მხოლოდ ეთნიკურ ნიშნებს არ ვგულისხმობ, ვგულისხმობ ცხოვრების წესის შეცვლას, რადგან იქ მოქმედებს რუსული კანონები, საგანმანათლებლო სისტემა და ა.შ.

კიდევ ერთი - ლამის დღე არ გავა, რომ ოკუპაციის ზოლთან, ხშირად ჩვენი კონტროლირებადი ტერიტორიიდანაც, ჩვენი მოქალაქეები არ მოიტაცონ.

სამწუხაროდ, ცხინვალის რეგიონში ქართველების მოტაცება ლამის ბიზნესად აქციეს. 2000 რუბლი ღირს ადამიანის გამოშვება. თუ რუს ჯარისკაცს შვებულებაში წასვლა მოუნდა, გამოდის საშოვარზე და იტაცებს ქართველს, ჯილდოდ კი ან პრემიას აძლევენ, ანაც შვებულებაში უშვებენ. ტატუნაშვილთან ერთად სხვა ორი ქართველიც დააკავეს და კიდევ კარგი, ისინი მაინც გათავისუფლდნენ საღ-სალამათები.

- ბრძანეთ, რეგიონის დე ფაქტო ხელმძღვანელობამ მშვენივრად იცოდა, ვინ იყო ტატუნაშვილი, მაგრამ სიტუაციას დასჭირდა, რომ ასე მოქცეულიყვნენო. რას გულისხმობდით?

- იმას, რომ დე ფაქტო ხელისუფლებას მუდმივად სჭირდება საკუთარი არსებობის გამართლების ძებნა, კრემლისთვის მათი ყოფნის აუცილებლობის დამტკიცება. ის, რომ თითქოს საქართველოს სპეცსამსახურები მათ წინააღმდეგ ოპერაციებს ატარებენ, აშკარად ყურადღების მიქცევის ერთ-ერთი სცენარია. სხვა საკითხია, რომ ოსურ მხარეს ინტელექტის დიდი დეფიციტი აქვს.

ეს მით უფრო იგრძნობა ე.წ. სამართალდამცავებში. ის, რაც, მათი მტკიცებით, ამ ადამიანს ჯიბეში ჰქონდა და ასე იყო სპეციალური დავალებით ჩასული, მხოლოდ იმას აჩვენებს, რომ მათი ვერსია სრული სისულელეა. რომელი აგენტი დადის დავალებაზე ქვეყნის შეიარაღებული ძალების ოფიცრის სავიზიტო ბარათით?!

ეს ყველაფერი შეთხზულია!

- მოგეხსენებათ, რამდენიმე დღის წინ გერმანიიდან საქართველოს 65 მოქალაქე გამოაძევეს... იგივე პროცესი დაიწყო ავსტრიაშიც... რატომ მოხდა არალეგალი ქართველების საკითხის ასეთი აჟიტირება ზოგ ევროპულ ქვეყანაში და ხომ არ უნდა ვეძებოთ აქაც რუსული კვალი?

- ერთი შეხედვით, თითქოს განსაკუთრებული არაფერი ხდება. იმ ქვეყნების მოქალაქეებს, სადაც არ მიმდინარეობს საომარი მოქმედებები და არ არის მწვავე პოლიტიკური კრიზისი, გერმანიისა თუ სხვა ქვეყნების მთავრობები მოუწოდებენ, უკან დაბრუნდნენ და უქმნიან შესაბამის პირობებს. ეს მხოლოდ საქართველოს არ ეხება, მაგრამ აშკარაა, რომ ჩვენი ქვეყნის საკითხი მეტისმეტად გააქტიურებულია...

ბუნებრივია, ისმის კითხვა - რატომ? ეს ხელოვნური აჟიოტაჟი, რაც განსაკუთრებით გერმანულ პრესაშია ატეხილი, ემსახურება მხოლოდ და მხოლოდ იმას, რომ ვიზალიბერალიზაციის უშედეგობა გამოიკვეთოს. ერთადერთი, ვისაც ეს სურს, რუსეთია. დასკვნა ერთია - ამაზე სწორედ რუსეთის სპეცსამსახურები მუშაობენ.

დეპორტაციები გერმანიიდან აქამდეც ხდებოდა, მაგრამ ასეთი აჟიოტაჟი არ იქმნებოდა, დანაშაულს კი, ქართველების გარდა, უამრავი უცხოელი სჩადის.

თუმცა, ჩვენს ხელისუფლებას უნდა გაეთვალა, რომ ვიზალიბერალიზაციის შემდეგ ევროპას ბევრი ჩვენი მოქალაქე მიაწყდებოდა, თუნდაც თავშესაფრის მოთხოვნით, და შესაბამისი ზომებიც უნდა მიეღო. ახლა მაინც უნდა იმოქმედონ ეფექტიანად. კარგია, რომ საქართველოს შსს აქტიურად თანამშრომლობს ევროპელ კოლეგებთან.

ჩემი აზრით, არ გვინდა ეს ზედმეტი დემოკრატობანას თამაში და ადამიანებს, რომლებიც არიან კრიმინალისკენ მიდრეკილი და საშიში არა მხოლოდ ქართველი საზოგადოების, არამედ ევროპელებისთვისაც, ევროპაში გადაადგილება უნდა შეეზღუდოთ.

- 22 თებერვალს თბილისში გაიმართა საერთაშორისო უფლებადამცველი ორგანიზაცია "ამნესტი ინტერნეშნლის" წლიურ ანგარიშის პრეზენტაცია, რომელშიც სხვა არანაკლებ მნიშვნელოვან თემებთან ერთად, მუსტაფა ემრე ჩაბუქისა და აფგან მუჰთარლის საქმეებიც მოხვდა. მოგეხსენებათ, ჩაბუქი სასამართლოს გადაწყვეტილებით 1000-ლარიანი გირაოს სანაცვლოდ გათავისუფლდა. ექსპერტმა ხათუნა ლაგაზიძემ "კვირის პალიტრასთან" ამ საქმეებზე საუბრისას განაცხადა: "არ მესმის, რატომ უნდა ვირჩევდეთ მუდმივად უმცროსი პარტნიორის როლს აზერბაიჯანსა და თურქეთთან ურთიერთობაში?! მაშინ რაღა სახელმწიფო ხარ, თუ ყველა შენი მეზობელი შენთან უფროსი პარტნიორის როლით ურთიერთობს?!"

- მართალია ქალბატონი ხათუნა. სამწუხაროდ, მეზობლებთან, ძირითადად, უმცროსი პარტნიორის პოზიციიდან გვიწევს ურთიერთობა, რაც, დიდწილად, ჩვენი ბრალია. ჩვენი ხელისუფლება მეზობლებთან ურთიერთობისას ძალიან იშვიათად თუ ახერხებს მოქნილ მოქმედებას და ჩვენი ინტერესების შესაბამისი გადაწყვეტილებების მიღებას.

საქმე ის არის, რომ ისეთ ვითარებაში ვართ, ჩვენი მეზობლები თავს ზეწოლის უფლებას აძლევენ. ეს რამდენიმე ობიექტური და სუბიექტური მიზეზითაა განპირობებული. მაგალითად, რაც დღეს აზერბაიჯანთან დაკავშირებით ხდება, წინა ხელისუფლების დამსახურებაა და ვერც დღევანდელმა ხელისუფლებამ შეძლო, ამ ვითარებაში პრინციპული გარდატეხა შეეტანა. ეს ძალიან ცუდია, თუმცა ამის შანსი იყო და ისევ არის.

ის, რომ ყველა თავისი ინტერესებით მოქმედებს, პოლიტიკური თამაშის წესია და გასაკვირი არ არის, მაგრამ კითხვები სხვაა: ამ ყველაფერს ჩვენ რას ვუხვედრებთ? როდის შევძელით უპირატესობის მოპოვება?

მაგალითად, ავიღოთ დავითგარეჯის საკითხი. ჩვენი წარმატება ის არის, რომ ჯერჯერობით გადაწყვეტილება მიღებული არ არის და ეს საკითხი ჰაერშია გამოკიდებული. ვერ მივაღწიეთ იმას, რომ აზერბაიჯანულ მხარეს ამასთან დაკავშირებით აზრი შეეცვალა, რაც ძალიან ცუდია.

- თუ დავუბრუნდებით ჩაბუქისა და მუჰთარლის საქმეებს, რა მსგავსებასა და განსხვავებას დავინახავთ?

- ვფიქრობ, ეს ორი საქმე მნიშვნელოვნად განსხვავდება ერთმანეთისგან. ამის გათვალისწინებით, "ინტერნეშნლის" დასკვნა ტენდენციური მგონია.

ჩაბუქის შემთხვევაში საქართველოს ხელისუფლება თურქეთის არნახული ზეწოლით მუშაობდა. სხვათა შორის, თურქეთს ამ ტიპის პოლიტიკა ახასიათებს ყველა მეზობლის მიმართ. მას აქვს რეგიონული ზესახელმწიფოს ამბიცია და ასეთივე პოლიტიკის გატარებას ცდილობს. ჩაბუქის შემთხვევაში სახელმწიფო კიდევ კარგად გამოვიდა ვითარებიდან, რადგან სასამართლომ მიიღო გადაწყვეტილება, ხელისუფლებამ კი შექმნილ ვითარებაში ხელი დაიბანა...

საქართველოს ხელისუფლებამ ყველანაირად სცადა, თურქეთის ინტერესი გაეთვალისწინებინა, მაგრამ ვნახეთ, ამას რა რეაქცია მოჰყვა ქვეყნის შიგნით თუ გარეთ... მიუხედავად ამისა, დარწმუნებული იყავით, რომ ნაწყენი ანკარა აუცილებლად მოინდომებს რევანშს.

საერთოდ, თურქეთთან დაკავშირებით მინდა, საზოგადოებამაც და ხელისუფლებამაც ფართოდ გაახილონ თვალი და კარგად დაინახონ, რა ტიპის პოლიტიკას ახორციელებს საქართველოს ტერიტორიაზე.

კი, თურქეთი მთავარი პოლიტიკური და ეკონომიკური პარტნიორია, მაგრამ პოლიტიკა იცვლება, მათ შორის - თურქეთისაც. რასაც ის ადრე ფრთხილად აკეთებდა, ახლა მოურიდებლად და აგრესიულად აკეთებს. საქართველოში, ფაქტობრივად, აღარ დარჩა კუთხე, სადაც თურქეთი ეკონომიკური, საგანმანათლებლო ან სხვა ტიპის ჰუმანიტარული თვალსაზრისით არ აქტიურობდეს. აჭარასა და გურიაზე აღარც ღირს ლაპარაკი. როგორც ჩანს, თურქეთი ცდილობს ეკონომიკურ-ჰუმანიტარულ-რელიგიური თვალსაზრისით აჭარის საკუთარი გავლენის ქვეშ მოქცევას და გურიის მიყოლებასაც აპირებს. მიკვირს ამ ორი რეგიონის ადგილობრივი ხელისუფლებისა, რომლებიც ყურსაც არ აპარტყუნებენ მიმდინარე პროცესებთან დაკავშირებით. მივმართავ მათ, კარგად გააანალიზონ შექმნილი ვითარება...

რაც შეეხება აზერბაიჯანს, წინა ხელისუფლებამ ყველაფერი გააკეთა, რომ "სოკარს", ენერგომატარებლების სფეროს გარდა, უამრავ სხვა ბიზნესში ჩაეყო ცხვირი, ზუსტად იმიტომ, რომ ფული სჭირდებოდათ და ამის სანაცვლოდ უწყობდნენ ყველანაირად ხელს.

ჩვენ ყველას მადლიერი ვართ, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ჩვენი თავმოყვარეობა არ გვქონდეს. სწორედ სახელმწიფოებრივი თავმოყვარეობა განაპირობებს რეგიონულ პოლიტიკას და ამა თუ იმ სახელმწიფოს როლს გეოპოლიტიკაში. მუჰთარლის თემას რაც შეეხება, ყველაფერი ისე არ არის, როგორც ერთი მხრივ - მუჰთარლი და მეორე მხრივ - ძალოვანი სტრუქტურების წარმომადგენლები ამბობენ. სიმართლე არის სადღაც შუაში. ეს ყველაფერი ერთი დიდი სპექტაკლი მგონია, რომელიც ორიენტირებული იყო საქართველოს ხელისუფლების დისკრედიტაციაზე.

- "იუსტიციის უმაღლესმა საბჭომ 44 მოსამართლე უვადოდ გაამწესა. რამდენიმე მოსამართლესთან დაკავშირებით მიღებულმა გადაწყვეტილებამ საზოგადოებაში გააჩინა კითხვები და ეს კითხვები არის ჩვენს გუნდშიც", - ასე გამოეხმაურა საქართველოს პრემიერ-მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი 22 თებერვალს იუსტიციის უმაღლეს საბჭოში გამართული კენჭისყრის შედეგებს, რომლის შედეგითაც მოსამართლეობის 50 კანდიდატიდან ხმათა უმრავლესობით უვადო გამწესებაზე უარი მხოლოდ ექვს მოსამართლეს ეთქვა.

- რაც დღეს ამ სფეროში ხდება, არის ძალიან სამარცხვინო პროცესი და "ქართული ოცნების" მიერ დაშვებული უდიდესი შეცდომების შედეგი. ჯერ ერთი, რასაც ჰპირდებოდნენ ადამიანებს - სამართლიანობის აღდგენას, ეს ხომ არ მოხდა და დღეს იმდენად გათავხედდნენ მავანნი, რომ აქეთ გადმოდიან შეტევაზე. ის მოსამართლეები, რომელთა დახმარებითაც დატრიალდა ეს უბედურება საქართველოში, არა მხოლოდ კომფორტულად გრძნობენ თავს, არამედ უფრო მეტს ითხოვენ და პოზიციებს იმყარებენ.

იუსტიციის საბჭომ რაც გააკეთა, ეს არის ქართველი საზოგადოებისთვის სულში ჩაფურთხება. ჩემთვის ეს ორგანო ნულის ტოლფასია. მას მერე, რაც მისი განახლებული შემადგენლობა დამტკიცდა და მასში ბევრი საეჭვო პირი მოხვდა მურუსიძის თავკაცობით, მისდამი ნეგატიური განწყობა გაჩნდა, ახლა კი საბოლოოდ დაისამარეს თავი.

დღეს ანა დოლიძე მარტო იბრძვის ამ დანაშაულებრივი კასტის წინააღმდეგ, მაგრამ მარტო რას გახდება?! ეს კასტა ყველანაირად ცდილობს თავის გადარჩენას. თუ პარლამენტმა და მთავრობამ არ გადადგა რადიკალური ნაბიჯები, იმის მიუხედავად, დასავლეთი რას იტყვის, მივიღებთ უფრო მახინჯ პროცესებს.

პრემიერი რომ აცხადებს, კითხვები გაჩნდაო, რა, ეს კითხვები აქამდე არ არსებობდა?!

მოლაშვილის საქმის მოსამართლე რომ არათუ უვადოდ არ უნდა დაინიშნოს, საერთოდ, მოსამართლე აღარ უნდა იყოს, ამას რა კითხვა სჭირდება?!

ან აქამდე არ იცოდნენ, მოსამართლეთა დიდი ნაწილი დანაშაულით რომ არის მონოლითად შეკრული?! რასაკვირველია, მთავრობამ სასამართლო სისტემის რეფორმას თავი ვერ გაართვა.

ამაში დამნაშავეა ე.წ. კოაბიტაციაც. რომ გაიძახოდნენ, ესენი სისტემის მსხვერპლნი იყვნენო... არაფერი მსხვერპლი არ ყოფილან! ეს ის ხალხია, სხვის ცხედრებზე საკუთარ კეთილდღეობას რომ იწყობდა.

ეს ქმნის უაღრესად სტრესულ ვითარებას.

ხშირად გვიკვირს, რატომ ხდება ამდენი მკვლელობა და ძალადობა. იმიტომ, რომ ძალადობა გახდა ქვეყნის ცხოვრების წესი - ეს არის ჩვენი უბედურება! როდესაც მოძალადე სულ შენ თვალწინ ტრიალებს და მას პასუხს არავინ სთხოვს, მოქალაქეებსაც დაუსჯელობის განცდა უჩნდებათ...

დღეს ჩვენ მივიღეთ "მოსამართლეთა მაფია", რომელიც დგას კოაბიტაციასა და იუსტიციის საბჭოზე!

მე რომ ვიყო პარლამენტისა და მთავრობის ადგილზე, საერთოდ დავშლიდი ამ სისტემას და თავიდან ავაშენებდი. ეს ხალხი ძლიერ დარტყმას აყენებს სახელმწიფოს მშენებლობის პროცესს და ამაში დამნაშავე ხელისუფლებაა!

არსებობს ვერსიაც, თითქოს ხელისუფლებამ განზრახ მიუშვა თავის ნებაზე იუსტიციის საბჭო, რათა თავისი სახე წარმოეჩინა, ამის შემდეგ კი რადიკალურ ნაბიჯებს გადადგამს და საზოგადოება და უცხოელი პარტნიორებიც მხარს დაუჭერენ. მე კი ძალიან მეეჭვება, მაგრამ გამიხარდება, თუ ამას მართლაც მოახერხებენ...

ნათია დოლიძე