"ახლა არ თქვათ, ბატონო ირაკლი, მიკი - ეს ჩემი ფსევდონიმია და საქართველოს გარდა, აზერბაიჯანის მოქალაქეც ვარო"
ლომაიას ქრონიკები - თაღლითი, მეტსახელად "პარაფსიქოლოგიის მამა"
"თუ გადავაწყდი სადმე, დავმუხტავ, დავმუხტავ, დავმუხტავ!.."
"თქვენისთანა თაღლითების გამოაშკარავება ჩემთვის პატივია"
მას შემდეგ, რაც ირაკლი ლომაიამ სკანდალური "ბრალდებები" წამოაყენა და ტელევიზიებს "მამხილებელი ჩანაწერებიც" მიაწოდა "კვირის პალიტრისა" და პირადად ჩემს წინააღმდეგ, გადავწყვიტე ირაკლი ლომაიასთვის კიდევ ერთხელ მიმეჩინა ადგილი. ირაკლი ლომაიასთან ბრძოლა ჩემი თვითმიზანი არასოდეს ყოფილა და ამიტომაც მივიჩნიე, რომ "კვირის პალიტრაში" შარშან გამოქვეყნებული მამხილებელი სტატია სრულიად საკმარისი იქნებოდა იმის გამოსააშკარავებლად, თუ ვინ არის სინამდვილეში ე.წ. "პარაფსიქოლოგიის მამა" ირაკლი ლომაია, მაგრამ აშკარად შევცდი.
ირაკლი ლომაიამ, როგორც თაღლითებს სჩვევიათ ხოლმე, მიზანმიმართულად დაიწყო შელახული პრესტიჟის რეაბილიტაცია პრესისა თუ ტელევიზიების საშუალებით და შეტევაზე გადმოსვლაც კი გაბედა.
დაპირისპირება მაშინ დაიწყო, როცა ბატონი ლომაია საქართველოდან მართლაც "აითესა". ძებნისა და წინ და უკან სირბილის მიუხედავად, მაშინ ირაკლი ლომაიას ასავალ-დასავალს ვეღარსად მივაგენით, - პირადი ტელეფონი გათიშული ჰქონდა, საიტზე მითითებული ტელეფონები კი არ მუშაობდა. დიდი მცდელობის შემდეგ ერთ-ერთ სარეკლამო სტატიაში მითითებულ ნომერზე გვიპასუხეს, უკვე დავიღალეთ ზარებით, ლომაიას მთელი ქვეყანა ეძებს და არ ვიცით, სად არის, თავი დაგვანებეთო.
ამის გამო კარგარეთელის #8-ში (სადაც ირაკლი ლომაიას ოფისი იყო) მივედით. კარი დაკეტილი, ხოლო აბრა "ლომაია" ჩამოხსნილი დაგვხვდა. ეგრეთ წოდებული ოფისი იაშვილების ოჯახს ეკუთვნოდა. როგორც ბინის მფლობელმა მაშინ გვითხრა, დამქირავებელი უეცრად გამქრალა, არც ოფისის ქირა გადაუხდია, მხოლოდ წერილი დაუტოვებია, ისე არ დაგტოვებთ, თქვენსა და ყველას ვალს აუცილებლად გადავიხდიო.
ლომაიას ქონება - მშენებარე ბინა ვაკეში და ორი ავტომობილი (მათ შორის "მერსედესი", რომელსაც ნომრის ნაცვლად ლომაია ეწერა) რომ სააღსრულებო ბიურომ აუქციონზე გაყიდა TBC ბანკის ვალების გამო, ეს ოფიციალურად იუსტიციის სამინისტროს საიტზე იყო მითითებული.
...ირაკლი ლომაიას საიტზე კი იდო ე.წ. "მკურნალი ფოტო", რომელიც თურმე ნებისმიერი დაავადებული ორგანოს სამკურნალოდ გამოიყენებოდა და რომელსაც ლომაია 30 დოლარად და 99 ცენტად ყიდდა(?!).
ზინაიდა, ირაკლი ლომაიას ყოფილი კლიენტი: "ჩემმა დისშვილმა სმა დაიწყო. ვერაფერი ვუშველე. ექსტრასენსებისა და თაღლითების არ მჯერა, მაგრამ ირაკლი ლომაიას "უნიკალური შესაძლებლობების" აღწერით აჭრელებული იყო მთელი პრესა, ტელევიზიები გადაცემებს უძღვნიდნენ, ლამის მესიად წარმოადგინეს - ხან მირონი სდისო, ხან ჯვრები და ეკლესიები ესახება სხეულზეო, ხან ყველას და ყველაფერს კურნავსო. რა ვიცი, რას აღარ წერდნენ და უჩვენებდნენ. ახლა კი ვიცი, მაგრამ მაშინ რა ვიცოდი, რომ ჩარჩოში ჩასმული და R-იანი სტატია რეკლამაა, დაფინანსებულია.
ეს არც ახლა იცის მოსახლეობის 90%-მა, ჩემსავით სიმართლე ჰგონიათ. მოკლედ, ლომაიასთან მივედი და ჩემს გასაჭირს მოვუყევი. მითხრა, აუცილებლად განვკურნავ თქვენს ძმისშვილს, აგერ ხელშეკრულება დავდოთო. 30 სანთელი მომცა, ყოველდღე დაანთეთ და ერთი თვის შემდეგ მოდითო. ამ მომსახურებაში 200 ლარი გადავიხადე. ჩემს დისშვილს რომ არაფერი ეშველა, ლომაიას მენეჯერს დავურეკე. მიპასუხა, აქ არ არის ბატონი ირაკლიო. ოფისში მივაკითხე. იქ ვიღაც ტანმაღალი კაცი დამხვდა, მგონი, ლევანი ერქვა, მითხრა, ექიმთანაც უნდა მიიყვანოთ, სისხლი გაუწმინდოთ, ნემსები გაიკეთოს, აბა, ისე როგორ გინდათო.
კი მაგრამ, სისხლი თუ გავუწმინდე, ექიმთან ვატარე და ნემსები ვუკეთე, ლომაიას 200 ლარი რაში გადავუხადე-მეთქი? მოკლედ, კიდევ მომცეს სანთლები და მითხრეს, თუ არ ეშველა, 40 ლარს დავიტოვებთ, დანარჩენს უკან დაგიბრუნებთო. ჩემი დისშვილი კი ისევ სვამდა. დავდიოდი და ვიხვეწებოდი, იქნებ ირაკლიმ დაურეკოს მაინც და დაელაპარაკოს-მეთქი, მაგრამ მკურნალობას ვინ დაეძებდა, არც ერთხელ არ დაურეკავს. ერთხელ მითხრა, დავრეკე და შინ არ იყოო. მაგრამ მივხვდი, იცრუა. რაღას ვიზამდი, დავანებე თავი.
არც ფული დაუბრუნებია. რამდენჯერმე მივედი ლომაიას სანახავად, მაგრამ ამაოდ. ერთ მშვენიერ დღეს ისევ მივაკითხე ოფისში, მაგრამ დაცვა დამხვდა, რადგან იმ კორპუსის მობინადრეები შეწუხებულან ლომაიას მაძებარი ხალხის მისვლა-მოსვლით. რომ გაიგეს, ერთ-ერთი მეც ვიყავი, როგორ ენდობით ასეთ ხალხს, რამ დაგაბრმავათო.
ლომაიასთან სასოწარკვეთამ მიმიყვანა. წყალწაღებული რომ ხავსს ებღაუჭები, ისეთ მდგომარეობაში ვიყავი. ვიდრე ლომაიასთან კაბინეტში შევიდოდი, დარბაზში ეკლესიებისა და ცნობილი ადამიანების გვერდით გადაღებული უამრავი ფოტო მომხვდა თვალში. ზოგი კლიენტი ეჭვობდა, ამან რა უნდა გვიშველოსო, მაგრამ რატომღაც თავს ვიდებდი, ნუ გეშინიათ, აუცილებლად გვიშველის-მეთქი! ლომაიასთან მკურნალობის შემდეგ ჩემს დისშვილს დიაბეტი და ტუბერკულოზი დაემართა.
ჩემი გვარის დასახელება მხოლოდ იმიტომ არ მინდა, მრცხვენია, თაღლით ირაკლი ლომაიას რომ მოვატყუებინე თავი. განათლებული ქალი ვარ, სამარცხვინოა, აბა, რა, ლომაიასთან რომ მიხვალ სამკურნალოდ?!"
მკითხველს ამგვარი მაგალითებით თავს აღარ შევაწყენთ და პირდაპირ საქმეზე გადავალთ. საინტერესოა:
რამდენ ხანს უნდა უსმინოს ჩვენმა საზოგადოებამ ირაკლი ლომაიას ტყუილებს? გასაკვირი ის არის, რაც დრო გადის, ეს კაცი სულ უფრო და უფრო გაუგონარ სიცრუეს როშავს და გასდის კიდეც! ტელეკომპანიები დიდ საეთერო დროს უთმობენ ამ იაფფასიან აფერისტს, რომელიც არც ღმერთის სახელით სპეკულირებას ერიდება!
გარდა იმისა, რომ პარაფსიქოლოგიის მამობას იბრალებს, თურმე "სვაროვსკის" სახეც არის და ანჯელინა ჯოლისთან ერთადაც იღებენ ფილმში. ჩვენ ეს ინფორმაცია გადავამოწმეთ "სვაროვსკის" თბილისურ წარმომადგენლობაში და ეს ამბავი სასაცილოდ არ ეყოთ. "სვაროვსკის" თბილისის ოფისში გაგვიმარტეს, რომ ირაკლი ლომაია კომპანიის სახე არასოდეს ყოფილა...
მთავარი ირაკლი ლომაიას შესახებ ჯერ არ გვითქვამს.
ეს პასპორტი ყალბია, ბატონებო!!!
ამას წინათ მოსკოველმა მეგობარმა შემატყობინა, მოსკოვში ერთხანს "მოღვაწეობდა" აზერბაიჯანელი პარაფსიქოლოგი ვინმე მიკი ლაიენი, რომელიც სინამდვილეში ირაკლი ლომაია უნდა იყოსო. ლომაია თაღლითი კი არის, მაგრამ ამ თაღლითობისთვის საბუთებიც ხომ ესაჭიროება? - სერტიფიკატი ან სხვა დოკუმენტი, რაც საწყალ ხალხს დაარწმუნებს მის პროფესიონალიზმში.
ამიტომ მივადექი "საქპატენტს" კითხვით, ვინმე მიკი ლაიენის სახელზე პატენტი ხომ არ გაქვთ გაცემული-მეთქი. პატენტი არა, მაგრამ მიკი ლაიენის სახელზე სალიცენზიო ხელშეკრულება გვაქვს რეგისტრირებული ლიცენზიანტ ვალერი ხომერიკსა და აზერბაიჯანის მოქალაქე მიკი ლაიენს შორისო და დოკუმენტები, მათ შორის - სალიცენზიო ხელშეკრულებაც გადმომცეს.
ხელშეკრულებაში ლიცენზიანტ მიკი ლაიენის მისამართად დაფიქსირებულია თბილისი, ყაზბეგის ქუჩა #18, ეს მისამართი ფიგურირებდა ვალერი ხომერიკსა და ირაკლი ლომაიას შორის გაფორმებულ ხელშეკრულებაში.
ეჭვი არ იყო, აზერბაიჯანელი მიკი ლაიენი და ირაკლი ლომაია ერთი და იგივე პირი გახლდათ. ჩემი ჟურნალისტური ძიება კი იმით დასრულდა, რომ მოვიპოვე მიკი დავიდოვიჩ ლაიენის სახელზე გაცემული პასპორტის ასლი, რასაც წარმოგიდგენთ კიდეც. ამ დოკუმენტის ნახვის შემდეგ აღარ გაგიჩნდებათ კითხვა, ვინ არის მიკი დავიდოვიჩ ლაიენი. ფოტოზე მიკი ლაიენის გვარ-სახელით ბატონი ირაკლი ლომაია გახლავთ გამოსახული!
პასპორტის მონაცემებით ამ დოკუმენტის მფლობელი აზერბაიჯანის მოქალაქე, 1983 წლის 21 მარტს ქალაქ ბაქოში დაბადებული მიკი ლაიენია (?!) ახლა არ თქვათ, ბატონო ირაკლი, რომ მიკი, ეს ჩემი ფსევდონიმია და საქართველოს გარდა, აზერბაიჯანის მოქალაქეც ვარო. საქმე ის არის, რომ ფსევდონიმის აღების ან გვარ-სახელის შეცვლის შემთხვევაში არ იცვლება პირის სხვა პირადი მონაცემები, ისეთი, როგორიც, მაგალითად, დაბადების ადგილი და პირადი ნომერია.
ბატონი ირაკლი ლომაია, როგორც თავად ამბობს, ოფიციალურად ქალაქ თბილისშია დაბადებული, "ტრადიციულ ქართულ ოჯახში", ამ პასპორტის მიხედვით კი ის ბაქოში დაბადებული აზერბაიჯანის მოქალაქეა! მის საქართველოს მოქალაქის პასპორტში მითითებული პირადი ნომერია 39001005112, რაც აზერბაიჯანული პასპორტის მონაცემებს არა თუ ემთხვევა, ახლოსაც არ მიდის. ასე რომ, ეს პასპორტი ყალბია, ბატონებო! საინტერესოა, როგორ ახერხებს ლომაია ამ პასპორტით საზღვარგარეთ მოგზაურობას...
ჩვენ დავუკავშირდით აზერბაიჯანის შინაგან საქმეთა სამინისტროს და ამ მონაცემების გადამოწმება ვითხოვეთ. აზერბაიჯანიდან უახლოეს მომავალში შეგვპირდნენ ოფიციალური ინფორმაციის მოწოდებას, შინაგან საქმეთა სამინისტროს საერთაშორისო განყოფილებაში კი გაგვიმარტეს, რომ საქმე აშკარად სიყალბესთან გვაქვს, რადგან აზერბაიჯანში კანონით ორმაგი მოქალაქეობა აკრძალულია. ანუ ბატონი მიკი თუ ირაკლი ვერ იქნება ერთდროულად აზერბაიჯანისა და საქართველოს მოქალაქე. ლომაიას არა მარტო ყალბი დოკუმენტი ჰქონდა, მას იყენებდა კიდეც. ეს დასტურდება "საქპატენტის" ოფიაციალური ინფორმაციით.
ამ დოკუმენტებიდან ირკვევა, რომ 2008 წლის 4 დეკემბერს აზერბაიჯანის მოქალაქე მიკი ლაიენმა სალიცენზიო ხელშეკრულება გააფორმა პატენტმფლობელ ვალერი ხომერიკთან, რომელსაც 1994 წელს დაპატენტებული აქვს "ხომერიკის ადამიანის ბიოენერგოკორექციის ხერხი". ეს კი იმას ნიშნავს, რომ მიკი, იმავე ირაკლი ლომაიამ ყალბი დოკუმენტი გამოიყენა, რაც საქართველოს კანონმდებლობით სისხლის სამართლის დანაშაულია და 3-დან 5 წლამდე თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებს (!).
მხოლოდ ეს არ არის ირაკლი ლომაიას მიერ ჩადენილი სიყალბეები. ჯერ იყო და, ერთ-ერთ გაზეთში გამოაქვეყნა დაფინანსებული სტატია სათაურით "ქალბატონი პაიჭაძისთვის არც ჩემი გაღმერთება იყო პრობლემა, თუ კარგა მაყუთს მოღუნავდა და ჩაიდებდა ჯიბეში", მოგვიანებით კი ტელეკომპანია "იმედს" გადასცა ე.წ. ფარული ჩანაწერი, სადაც თითქოს მე ვესაუბრები და გაზეთში რეკლამის მიტანას ვთხოვ.
საქმე ის არის, რომ აუდიოჩანაწერი, რომელიც ირაკლი ლომაიამ ტელეკომპანია "იმედის" გადაცემა "ქრონიკას" მიასაღა, ჩემს ხმას არ შეიცავს. ლომაია უცნობ ქალს ესაუბრება, ტელეკომპანიას კი უცხადებს, რომ ეს შანტაჟისტი ჟურნალისტი ხათუნა პაიჭაძეა(!).
არ ვიცი, რა ჰქონდა განზრახული ლომაიას, ამ აუდიოჩანაწერს ჩემად რომ ასაღებდა, მაგრამ ის კი ვიცი, რომ მის წინააღმდეგ ჯერ პროკურატურაში შევიტან საჩივარს და დანაშაულის დაბრალებისთვის პასუხს ვაგებინებ (ბუნებრივია აუდიოჩანაწერის ექსპერტიზასაც მოვითხოვ და დავადასტურებ კიდეც, რომ ყალბია), შემდეგ კი ბატონ ირაკლის სასამართლოშიც ვუჩივლებ ცრუინფორმაციის გავრცელებისა და პატივისა და ღირსების შელახვისათვის, რა თქმა უნდა, თუ ბატონ მიკის მანამდე არ ამოაყოფინეს ციხეში თავი.
არ ვიცი, რა ავადმყოფური წარმოსახვის ნაყოფია სხვისი ნათქვამის ჩემად გასაღება. რა გგონიათ, ბატონო ირაკლი, ან სასამართლოს გზა არ ვიცი, ან ექსპერტიზის ბიუროსი?
თუ გგონიათ, ჩემთვის ტალახის სროლით და სხვისი აუდიოჩანაწერების ჩემად გასაღებით გულს გამიხეთქთ, ძალიან შეცდით. პირიქით, თქვენისთანა თაღლითების გამოაშკარავება ჩემთვის პატივია, დიდი ხანია ამ საქმეს ვაკეთებ და არც მომავალში ვაპირებ უარის თქმას. ეტყობა, ირაკლი თუ მიკი ფიქრობს, ხათუნა პაიჭაძე საკადრისად უნდა დავსაჯო, ჩემზე ხმის ამოღება სხვა ჟურნალისტებმა რომ ვეღარ გაბედონო.
სხვათა შორის, ირაკლი ლომაიამ "კვირის პალიტრის" შანტაჟი და ცრუინფორმაციის გავრცელება ჯერ კიდევ შარშან დაიწყო. მას შემდეგ, რაც "კვირის პალიტრაში" მჩხიბავი ლომაიას მამხილებელი მასალა დაიბეჭდა, რედაქციაში ლომაიას დამქაშები გვეწვივნენ და საპროტესტო წერილის სრულად, "ერთი სიტყვის შეუმოკლებლად" დაბეჭდვა და ბოდიშის მოხდა მოითხოვეს. როცა არც ბოდიშის მოხდაზე დავთანხმდით და არც წერილის სრულად დაბეჭდვაზე (წერილი ძალიან დიდი იყო და შეურაცხმყოფელი გამონათქვამებით სავსე),
ლომაიას დენშჩიკები ერთ-ერთ გამოცემას ეწვივნენ და განაცხადეს, რომ ეს სტატია ხათუნა პაიჭაძეს ვიღაცამ შეუკვეთა, "კვირის პალიტრის" რედაქტორის მოადგილე ლია იაკობაშვილმა კი თითქოს ვანო მერაბიშვილის უწყებას ბლეყვე და ჩმორი უწოდაო. წარმოიდგინეთ ჩემი გაოგნება, როცა ჟურნალისტმა დამირეკა და ლომაიას წარგზავნილების პრეტენზია გადმომცა. ეტყობა, ბატონი ლომაია და მისი წარგზავნილები ფიქრობდნენ, ახლა ვანო მერაბიშვილი წაიკითხავს, რომ "კვირის პალიტრის" რედაქციაში მისი უწყებისთვის ბლეყვე და ჩმორი უწოდებიათ, გაცოფდება, ალყას შემოარტყამს "კვირის პალიტრას" და სპეცრაზმის მეშვეობით იქაურობას შემუსრავსო.
მისდა სამწუხაროდ, არც მერაბიშვილი გაბრაზებულა და ჩემგანაც საკმაოდ ცინიკური პასუხი მიიღო, - ირაკლი ლომაია პარაფსიქოლოგიის მამაა და ჩემი კომენტარი რა საჭიროა, თავად გამოიცნოს, ვინ გადამიხადა და რამდენი-მეთქი! ერთი სიტყვით, საქართველოში დაბრუნებულმა ირაკლი ლომაიამ (ეტყობა, ამჯერად სხვაგან გაატყავა ხალხი) გადაწყვიტა, შური ეძია (ის ხომ სხვადასხვა გამოცემისა და ტელეკომპანიისაგან, რა თქმა უნდა, სოლიდური გასამრჯელოს სანაცვლოდ, გაფეტიშებას იყო ჩვეული).
ჯერ იყო და, ჩემმა კოლეგებმა შემატყობინეს, ირაკლი ლომაია შენზე გამწარებული ეძებს კომპრომატებსო, მოგვიანებით კი ლომაიამ ერთ-ერთ გაზეთში "კომპრომატებით" სავსე დაფინანსებული სტატია მიიტანა და ამაში არც სოლიდური თანხის გადახდა დაიშურა. ახლა ვნახოთ, რა "კომპრომატებითაა" სავსე სტატია:
"ქალბატონ ხათუნას მინდა შევახსენო, - დიახ, ვაღიარებ, რომ 17 წლის ბიჭი მოვედი განგების ნებით პარაფსიქოლოგიაში სენაკიდან და არა კაზინოდან, საიდანაც ხათუნა პაიჭაძის შემოქმედებითი ბიოგრაფია დაიწყო. მეტს აღარ გავაგრძელებ, რადგან კაზინო ის ადგილია, სადაც თვალი ეწაფება ფულის მოგება-წაგებას.
ფულზე ვსაუბრობდი... ჩემი ანტირეკლამების თავიდათავი რეკლამის არჩადებაა ამა თუ იმ გაზეთში. მაქვს დიქტოფონზე ჩაწერილი ორი ჟურნალისტის დაშანტაჟება. ისინი გარკვევით და ხაზგასმით აღნიშნავენ, რომ თუ რეკლამა არ ჩავდე მის ჟურნალ-გაზეთებში, ანტირეკლამა არ ამცდება, თანაც ისეთი, თავი რომ არ გამომეყოფა გარეთ. შორს არ არის ის დრო, როცა ჯერჯერობით ამ გაუმხელელ ფაქტებს საჯაროდ აეხდება ფარდა და ტელევიზიითაც გაშუქდება.
ასე რომ, ქალბატონი პაიჭაძისთვის არც ჩემი გაღმერთება იყო პრობლემა, თუ კარგა მაყუთს მოღუნავდა და ჩაიდებდა ჯიბეში" (ციტატის დასასრული).
ვერ გყოლიათ კარგი ინფორმატორები, ბატონო ირაკლი, რას ხარჯავდით მაგ "კომპრომატებში" ფულს? ჩემთან მოსულიყავით, ნამდვილად არ დაგიმალავდით, რომ სტუდენტობისას კაზინოში ვმუშაობდი კრუპიედ და ინსპექტორად, თანაც იმასაც გეტყოდით, რომ არც კაფე-ბისტროსა და მაღაზიაში მუშაობა მითაკილია. თქვენგან განსხვავებით ფულს ყოველთვის პატიოსანი შრომით ვშოულობდი. ალბათ, როგორ დაგწყდათ გული, როცა გაიგეთ, რომ მხოლოდ ერთხელ ვარ გათხოვილი, თორემ ეკა კვალიაშვილივით (ბოდიში მომითხოვია ქალბატონ ეკასთან, მაგრამ ეს ლომაიას სტილია) მეძავისა და ჩათლახის იარლიყი ხომ არც მე ამცდებოდა?!
თურმე ნუ იტყვით, "კვირის პალიტრამ" ირაკლი ლომაიას შავი პიარი იმიტომ აუგორა, რომ ლომაიამ ჩვენთან რეკლამა არ განათავსა! როგორ ფიქრობთ, ბატონო ირაკლი, ეტყობა, რამე "კვირის პალიტრას" რეკლამების ნაკლებობის?
ბატონ ირაკლის მინდა ვაუწყო, რომ გაზეთი "კვირის პალიტრა" მჩხიბავებზე, მოლებზე, ექიმბაშებსა და თქვენნაირ "მკურნალებზე" სტატიებს პრინციპულად არ აქვეყნებს, არც R-ით და არც უამისოდ, უკვე მრავალი წელია, რადგან არ გვინდა თქვენნაირი შარლატანების ანკესზე გაჭირვებული ხალხის წამოგებაში მივიღოთ მონაწილეობა. იმედგადაწურული ხალხის მოტყუება ხომ უფრო ადვილია, ვიდრე ჩვეულებრივ მდგომარეობაში მყოფისა.
ისე, კარგი იქნება, ასეთი შარლატანების გაპიარებასა და საწყალი ხალხის გატყავებაში ჩემი კოლეგები თუ არ მიიღებენ მონაწილეობას, მათ შორის - ოფიციალური გასამრჯელოს სანაცვლოდაც. თუ ბატონმა ირაკლი ლომაიამ არ იცის, იმასაც ვეტყვით, რომ "კვირის პალიტრა" ყოველთვის აქვეყნებდა მჩხიბავებისა და შარლატანების მამხილებელ სტატიებს და მომავალშიც გამოაქვეყნებს, რათა დაიცვას მათგან საზოგადოება.
სხვათა შორის, ირაკლი ლომაიას, იმავე მიკი ლაიენს, მანამ, სანამ ცნობილი გახდებოდა მისი თაღლითობის შესახებ, მედია "პალიტრის" სხვადასხვა გამოცემაში, მაგალითად, ჟურნალ "გზაში", არაერთხელ აქვს დაბეჭდილი სარეკლამო სტატია, რა თქმა უნდა ოფიციალური R აღნიშვნით. ასე რომ, მისი არგუმენტი კიდევ ერთი სიყალბეა. საინტერესოა, რამდენი ბოროტება და სიყალბე უნდა ჩაიდინოთ ღვთისა და სიკეთის სახელით?
ჩვენს კოლეგებს კი (სახელდობრ იმ გაზეთს, სადაც ირაკლი ლომაიას ცილისმწამებლური სტატია გამოქვეყნდა) მინდა ვუთხრა, რომ არსებობს პრინციპები, რასაც მედია არ უნდა არღვევდეს და ასეთი ბრალდებების პარალელურად "ბრალდებულის" კომენტარიც არ უნდა გამოგრჩეთ.
მართალია, სტატია დაფინანსებული იყო და ირაკლი ლომაიამ ფული გადაგიხადათ, მაგრამ, როცა მეცენატი ბიძინა ივანიშვილი (რა შედარებაა, მაგრამ მაინც) ამ გაზეთის წინააღმდეგ სრულიად საქართველოს პრესაში და მათ შორის "კვირის პალიტრაში" სარეკლამო სტატიებს აქვეყნებდა, ჩვენ არ დაგვირღვევია ეთიკისა და კოლეგიალობის პრინციპი და მეორე მხარეს ყოველთვის მივმართავდით კომენტარისთვის.
P.S. მას შემდეგ, რაც შარშან გაზეთ "კვირის პალიტრაში" ირაკლი ლომაიას შესახებ სტატია გამოქვეყნდა, უამრავი მოქალაქე გამოგვეხმაურა, მათ შორის - "კვირის პალიტრის" ინტერნეტგვერდზეც (უკვე ვთქვით, რომ ირაკლი ლომაია არა მხოლოდ ვიზუალურად "მკურნალობდა", არამედ "დასხივებული სურათითაც").
გთავაზობთ ერთ-ერთ წერილს "კვირის პალიტრის" საიტიდან: www.kvirispalitra.ge
პარანოიდი: "უამრავი ცხოვრებისეული პრობლემა მქონდა. ჰოდა, შევედი ინტერნეტში, ირაკლი (მამა) ლომაიას საიტზე. გავაძვრე (მყის წარმოვაჩინე) ჩემი კრედიტბარათი და 30 დოლარისა და 99 ცენტის გადახდის შემდეგ ჩემს ეკრანზე გაიჩითა (გამობრწყინდა) ირაკლი (მამა) ლომაიას "დანავაროტებული" (დამუხტული) სურათი, ეს არ ვიკმარე და ვოლფეიფერად დავაყენე და შევუდექი მის ცქერას - დილას, შუადღესა და საღამოს.
ოღონდ ამ ყველაფერს მამაჩემის მალულად ვაკეთებდი, რადგან მამაჩემი სასტიკი სკეპტიკოსია. მოგეხსენებათ, თბილისი პატარაა და არაფერი იმალება, ერთ ურემონტო ხრუშჩოვკაში, სადაც კარებიც არ არის ოთახებს შორის, რა უნდა დამალულიყო. მამაჩემიც თავზე წამადგა ერთ დღეს, თვალებდასიებულს, ირაკლი (მამა) ლომაიას სურათს იმედის თვალით მაცქერალს...
შედეგი: 1. საკუთარ მამას მამათმავალი ვგონივარ; 2. ირაკლის დამუხტული სახის ცქერამ პრობლემები გამიჩინა ერექციაში; 3. შეყვარებულმა მიმატოვა. მხოლოდ ყავა, ნამცხვარი და კინო ხო არაა ეს ცხოვრებაო; 4. ამ ყველაფრის მერე დაკარგულ 30 დოლარს და 99 ცენტს ვიღა ჩივის; 5. ეს შედეგები ირაკლის პარაფსიქოლოგიურ სახეზე აისახება, თუ გადავაწყდი სადმე, დავმუხტავ, დავმუხტავ, დავმუხტავ!.."
