"აქ ყველა "ვოლკს", "დედს" ან "სტარს" თავისი "ჩმორი" ჰყავს" - რუსული ჯარის კოშმარი - კვირის პალიტრა

"აქ ყველა "ვოლკს", "დედს" ან "სტარს" თავისი "ჩმორი" ჰყავს" - რუსული ჯარის კოშმარი

"ვიღაც სამხედრო მოვიდა, სერჟანტი ვარო. სულ დედლები გვეძახა. დაგვემუქრა, ცოტაც და, ჭკუაზე მოგიყვანთ, "მუჟიკებად" გაქცევთო"

რუსული ჯარის ძლევამოსილებაზე მითი კარგა ხანია დაიმსხვრა, იმის მიუხედავად, რომ რუსეთის ხელისუფლების კონტროლირებადი მედია მის პიარს განაგრძობს. ნახევრად ქართველი, 20 წლის მურთაზი, რომელიც რუსეთის არმიაში მსახურობს, იქაურ ამბებს გვიყვება.

- დედა ქართველი მყავს, სოფელ ბზიფიდან. მამა აზერბაიჯანელია, ბაქოდან. მშობლებმა ერთმანეთი სოჭში გაიცნეს. იქ დავიბადე და როგორც რუსეთის მოქალაქე, ერთ დღეს სავალდებულო სამსახურში გამომიძახეს. ბრტყელტერფიანი ვარ, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ მხოლოდ მესამე სტადიის მქონეებს ეხება შეზღუდვა, მე კი მეორე მაქვს.

- სად წაგიყვანეს?

- კრასნოდარის მხარეში, თან საჭმელი და ცოტა ფული გვქონდა. თუმცა საჭმელი წაგვართვეს, მალფუჭებადიაო, არადა, ინსტრუქციაში ეწერა, რისი წაღება შეიძლებოდა. გვეგონა, დაგვაბინავებდნენ და გვაჭმევდნენ, მაგრამ რამდენიმე დღე ისე გავიდა, კაციშვილს არ ვუკითხავვართ. ეზოში ვეყარეთ, ძეხვს, პურს, წყალსა და სიგარეტს ნაწილის მაღაზიაში ვყიდულობდით. ტერიტორიაზე წყალიც არ მოდიოდა, ხელ-პირი რომ დაგვებანა. ღამით ხის გრძელ სკამებზე გვეძინა. კვირის ბოლოს ვიღაც სამხედრო მოვიდა, სერჟანტი ვარო. სულ დედლები გვეძახა. დაგვემუქრა, ცოტაც და, ჭკუაზე მოგიყვანთ, "მუჟიკებად" გაქცევთო.

- სამხედრო ნაწილებში განაწილებას ელოდებოდით?

- ასე გვითხრეს, არკვევენ, წვევამდელები რომელ უწყებაში უნდა გადაანაწილონო. ამას "შესყიდვას" ეძახიან. ბიჭებმა მითხრეს, ვინმე ექიმს ფული მიეცი და არმიისთვის უვარგისობის ცნობა გააკეთებინეო. ეს ძვირი ჯდებოდა. დედა მაღაზიაში მუშაობს, მამა მხატვარია და ამდენ ფულს როგორ შევაგროვებდით. ერთი სიტყვით, ტიმოშევსკის სარკინიგზო-სამხედრო ბაზაში გამანაწილეს.

- რა ვითარება დაგხვდათ?

- ლოგინი იყო და საჭმელს გვაჭმევდნენ, თუმცა სხვა მხრივ იმაზე მძიმე ვითარება დამხვდა, ვიდრე წარმომედგინა. რუსულ ჯარში მხოლოდ უფულო და უპატრონო ახალგაზრდები მიჰყავთ, რომელთა დიდ ნაწილს ფსიქიკა ისე ერღვევა, არა მგონია, ეს კოშმარი ოდესმე დაავიწყდეთ. არსებობს მეტ-ნაკლებად კარგი ნაწილები, ჩემმა მშობლებმა ფული გადაიხადეს და ფლოტში გამიშვეს. აქ შედარებით უკეთესი მდგომარეობაა.

ვიცოდი, რომ კირზის ჩექმა ბრტყელტერფიანობის გამო პრობლემას შემიქმნიდა, რუსულმა სამხედრო ჩექმამ სხვებიც საშინელ დღეში ჩააგდო. ვარჯიშისას დასისხლიანებული ფეხებით დავრბოდით, როდესაც ვეღარ ვუძლებდი, გახურებულ ბეტონზე ვეცემოდი და ხოხვას ვიწყებდი.

ბევრი წვალების შემდეგ სამზარეულოში გამიშვეს, რადგან ჩემი ტერფების გამო ჩექმას ვეღარ ვიცვამდი. ახლა მზარეულის დამხმარე ვარ. მთავარია, ყაზარმაში არ მიწევს ყოფნა, სადაც დედოვშჩინა ტრადიციაა. აქ სერჟანტი რიგითს ყველანაირი მიზეზით ჩაგრავს: ეთნიკური ნიშნით, ფიზიკური მონაცემების, საუბრის აქცენტის გამო... დედოვშჩინის გამო, როგორც ამბობენ, ორჯერ მეტი ჯარისკაცი დაიღუპა, ვიდრე ორივე ჩეჩნეთის ომში ერთად. აქ ყველა "ვოლკს", "დედს" ან "სტარს" თავისი "ჩმორი" ჰყავს. ყველაფერს მას აკეთებინებენ: უნდა მოუწესრიგოს ტანსაცმელი, დაულაგოს ლოგინი, დაურეცხოს თეთრეული, იშოვოს მისთვის საპონი, სიგარეტი, მოუდუღოს ყავა, ჩაი და წამოწოლილს მიართვას. მათ "რაბებს", ანუ მონებს ეძახიან... არაერთი შემთხვევა ყოფილა, როდესაც ჯანღონიანი წვევამდელი "დედებს" არ დაემორჩილა და ცემაში შემოაკვდათ. ზოგს დროთა განმავლობაში, რამდენიმე კვირა ან ერთი თვე სცემდნენ, აწამებდნენ და მოკვდა... ფაქტის დამტკიცების შემთხვევაში მოძალადეებს ასამართლებენ და ოჯახს დაახლოებით 150 ათასი რუბლის კომპენსაციას აძლევენ. ხშირია შემთხვევა, როდესაც დაჩაგრულები ფოტომასალას ინტერნეტში დებენ, მაგრამ ეს დიდი რისკია, ვიდრე გამოეხმაურებიან, შეიძლება ისინი დახოცონ...

- თქვენს ნაწილშიც ხშირია ძალადობა?

- ძალადობა ყველგან არის. ჩემს ნაწილში მოკლეს ბიჭი, გვარად ჩერეპანოვი, რომელმაც "დედს" ტელეფონში ჩასარიცხად 1.000 რუბლი არ მისცა.

აქ ძალით ვერაფერს გახდები. მე კავკასიელმა "დედებმა" შემიფარეს, რადგან მათ სასადილოში კვების საკითხი მოვუგვარე, ცალკე მიაქვთ პროდუქტი, რომელსაც "რაბები" უმზადებენ. ეს პრობლემა რუსეთის ჯარში ყოველთვის იქნება, ისევე, როგორც ლოთობა. აქაური ჰოსპიტლის ღამის მორიგეები საჭმელსა და საწვავში სამედიცინო სპირტსა და სხვა რაღაცებს, თეთრეულსა და პირველადი მოხმარების საგნებსაც კი გვიცვლიდნენ.…ზოგი მედპერსონალს დამაყუჩებელ მედიკამენტებსაც ართმევდა. (იხილეთ სრულად)