"სტრატეგიული ობიექტებია რუსების ხელში გადაცემული და მსახიობებზე და თეატრზე რატომ არის პრობლემა?!" - კვირის პალიტრა

"სტრატეგიული ობიექტებია რუსების ხელში გადაცემული და მსახიობებზე და თეატრზე რატომ არის პრობლემა?!"

"მე პრობლემა არ მეხება და მე ხელოვანი ვარ" - ეს დამოკიდებულება არასერიოზულია"

2021 წელს მოსკოვი ჩეხოვის ფესტივალს მასპინძლობს და რუსეთის დედაქალაქში მსოფლიოს საუკეთესო წარმოდგენები გაიმართება. ფესტივალი რამდენიმე დღეს გაგრძელდება, ამ დღეების განმავლობაში წარმოდგენებში მონაწილეობას მიიღებენ დსთ-ის და ბალტიისპირეთის ქვეყნები. ქვეყნების ჩამონათვალში მოხვდა საქართველოც და შოთა რუსთაველის ეროვნული თეატრი მოსკოვში, გასტროლებზე გაემგზავრა. თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელმა რობერტ სტურუამ ერთ-ერთ რუსულ მედიასაშუალებასთან საუბარში აღნიშნა, რომ მათთვის ფესტივალზე მოხვედრა სასიხარულო ფაქტია.

"ჩვენთვის ძალიან სასიხარულოა, რომ შეგვიძლია, მოსკოველ მაყურებელს ვაჩვენოთ წარმოდგენა, ერთ-ერთი ბოლო სპექტაკლი. არაჩვეულებრივი დადგმა, არაჩვეულებრივი ავტორი, თან მსახიობებიც კარგად თამაშობენ", - აღნიშნა ბატონმა რობერტმა ინტერვიუში.

რუსთაველის თეატრის ამ გადაწყვეტილებამ მცირედი უთანხმოება გამოიწვია ხალხში, საზოგადოების ნაწილი თეატრის გადაწყვეტილებას გმობს, რადგან საქმე ოკუპანტ ქვეყანასა და მათ არასწორ პოლიტიკას ეხება, თუმცა ნაწილი ეთანხმება რობერტ სტურუასა და დასის აზრს. ამ თემაზე სასაუბროდ მსახიობებსა და სხვადასხვა პროფესიის ხალხს დავუკავშირდით.

ეკა ანდრონიკაშვილი, მსახიობი:

- გასტროლებია და უნდა წავიდნენ, ამ პანდემიაში ისედაც გაჩერებულები იყვნენ მსახიობები. პანდემიამ ყველაზე უფრო მეტად თეატრს შეუქმნა პრობლემა. ფესტივალი და გასტროლი არის მსახიობისთვის ერთ-ერთი ყველაზე კარგი ტრენინგი და გამოცდა. სტრატეგიული ობიექტებია რუსების ხელში გადაცემული და მსახიობებზე და თეატრზე რატომ არის პრობლემა?!

სპორტსმენებზეც ყოფილა კრიტიკა, მაგრამ კულტურის სფეროს წარმომადგენლებზე იმიტომ არის, რომ ისინი მეტად ჩანან, ცნობადი სახეები არიან. ვიღაც ბიზნესმენი გარიგებას რომ აწყობს და გააქვს რაღაც პროდუქტი, ეს არავინ იცის და არც არავის აქვს რეაქცია.

- როგორ ფიქრობთ, უნდა გაემიჯნოს კულტურა და პოლიტიკა ერთმანეთს?

- კულტურა უნდა გაემიჯნოს, სხვანაირად არ შეიძლება და გასტროლების დროს თვითონ დასმა უნდა გადაწყვიტოს, წავა თუ არა სხვა ქვეყანაში და თუ რომელიმე, ინდივიდუალურად წინააღმდეგია ამის, ნუ წავა. მსოფლიოში არეული სიტუაციაა, უკვე წელიწადზე მეტია, ისეთი მოვლენების გარემოცვაში ვართ, საერთოდ აღარ მესმის, ვინ არის მოყვარე და ვინ მტერი. აქედან გამომდინარე ჩემთვის ბევრი რამ დღემდე ბუნდოვანია. რუსულ კულტურაზე გავიზარდეთ, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ რუსი პოლიტიკოსები მომწონს. თუ მომწონს მწერლები, ბალერინები და რუსული კინო მიყვარს, არ ნიშნავს რომ მათ პოლიტიკას ვაღიარებ.

ქეთი დევდარიანი, სცენარისტი: - სადაც უნდათ, იქ წავიდნენ. მე არ მაინტერესებს, სად წავა და მოვა რობიკო სტურუა. არ ვფიქრობ რობიკო სტურუაზე, რუსთაველის თეატრში არ დავდივარ და არ ვუყურებ მის სპექტაკლებს, შესაბამისად, სად წავა არ მაინტერესებს, არ არის ჩემი საქმე. მე, თვითონ, არ წავალ იქ, სადაც შეურაცხყოფას მაყენებენ და ვისაც პრობლემა არ აქვს, იაროს.

ქეთათო ჩარკვიანი, მომღერალი:

- მათი გადაწყვეტილების სისწორეზე არ არის საუბარი, სახელმწიფოში უნდა იყოს ჩამოყალიბებული სტრუქტურა, რომელიც დაარეგულირებს ასეთ გადაწყვეტილებას. როდესაც სახელმწიფო დაფინანსების მქონე თეატრი მიდის გასტროლზე, სხვა ელფერი აქვს, ერთია, როდესაც კერძო ადამიანი თავის კონცერტს მართავს და არავის არაფერი ესაქმება, ყველა თვითონ იღებს გადაწყვეტილებას და მეორეა, როდესაც სახელმწიფო დოტაციაზე დაფინანსების მქონე თეატრი მიდის გასტროლზე, ქვეყანაში, რომელიც ყოველდღე ჩვენს ტერიტორიულ მთლიანობას არღვევს. აქ თეატრის პრობლემა არ არის, აქ სახელმწიფო პოლიტიკის უქონლობის პრობლემაა.

მე საერთოდ არავის ვაკრიტიკებ, არ არის სწორი იმის მითითება, ვინ რა უნდა ქნას. უბრალოდ, როდესაც ქვეყანასთან არ გაქვს არანაირი დიპლომატიური ურთიერთობა, ამ შემთხვევაში - დასაფიქრებელია. ეს არ არის არც ჟურნალისტების, არც ხელოვნების საკითხი, ეს არის სახელმწიფო პოლიტიკის საკითხი, სადაც, როგორც ჩანს, მოვიკოჭლებთ.

- როგორ ფიქრობთ, უნდა გაემიჯნოს კულტურა და პოლიტიკა ერთმანეთს? - არ მესმის, როგორ შეიძლება კულტურა და პოლიტიკა ერთმანეთს გაემიჯნოს, იმიტომ, რომ ის ადამიანები, რომლებიც კულტურას ემსახურებიან, ცხოვრობენ გარკვეულ გეოგრაფიულ არეალში, სადაც ესა თუ ის პრობლემა არსებობს, "მე პრობლემა არ მეხება და მე ხელოვანი ვარ" - ეს დამოკიდებულება არასერიოზულია.

ჯემალ ღაღანიძე, მსახიობი: - რა თქმა უნდა, სწორია თეატრის ეს გადაწყვეტილება და კარგი პასუხი გასცა რობიკომ. ხელოვნებას არ აქვს საზღვრები, მეც მაგ აზრზე ვარ. აქ ხელოვან კაცს პატარა გასაქანი აქვს, ვერ კმაყოფილდება ამ შემოსავლით და რა უნდა ქნას, სადაც დაუძახებენ იქ მიდის. თუ გასტროლზე არ უნდათ რომ იარონ, მაშინ სახელმწიფომ გადაუხადოს მათ წესიერი ხელფასი. მე 30 ქვეყანაში ვარ ნამყოფი და არც ერთხელ გაუპროტესტებია ვინმეს, რატომ მიდიხართო. მთელი რუსეთი მოვლილი გვაქვს, კვირა არ იყო, გასტროლზე არ წავსულიყავით და არ გვეთამაშა. ვეთანხმები რობიკოს მაგ საკითხში. რისთვის გვინდა ჩვენი შემოქმედება, თუ არ ნახეს და თუ არ გავუზიარეთ სხვებსაც. მარტო ჩვენთვის ხომ არ ვითამაშებთ.

- თქვენ როგორ გგონიათ, უნდა გაიმიჯნოს ერთმანეთისგან კულტურა და პოლიტიკა?

- ნაწილობრივ გამიჯნულია, თუ ისე მოხდება, რომ ხელოვნება შეძლებს მთავრობისგან დამოუკიდებლად იმოქმედოს, რა თქმა უნდა, უკეთესი იქნება. საზღვარგარეთ ყველა თეატრი ასეა, უცხოეთში უკვირდათ, რომ თეატრი დამოუკიდებელი არ იყო.

წლების წინ, თუ არ მეშლება, რუსეთის ქვეყნის წარმომადგენელი, თანამდებობის პირი საქართველოში იყო ჩამოსული, აჩვენეს ყველაფერი, მთელი საქართველო მოატარეს. კარგად, გემრიელად მოიარა და მოილხინა. გაცილების დროს აღმოჩნდა, რომ უამინდობის გამო, თვითმფრინავი ვერ გაფრინდა და დილამდე ეს კაცი საქართველოში უნდა დარჩენილიყო. იმ დღეს თეატრში სპექტაკლი "კავკასიური ცარცის წრე" გადიოდა და ეს თანამდებობების პირი იქ მიიყვანეს. გაგიჟდა კაცი, რა აღარ ვნახე, მაგრამ ამის ნახვის გარეშე როგორ უნდა წავსულიყავიო. ძალიან მოეწონა, ასეთი რამე გაქვთ, ასეთი სიმდიდრეო.

მაკა შალიკაშვილი, მსახიობი:

- თეატრმა აუცილებლად უნდა მიიღოს მონაწილეობა ჩეხოვის ფესტივალზეც, ბრეხტის ფესტივალზეც, კომედიის და შექსპირის ფესტივალზეც. ვთვლი, რომ თეატრში ისეთი პატრიოტები არიან, რომლებსაც არანაკლებ უყვართ თავისი ქვეყანა, საკუთარი თეატრი, სპექტაკლები და პროფესია. ამ ადამიანებმა კარგად იციან, როგორ უნდა მოიქცნენ. ხელოვნებამ თავისი სათქმელი უნდა თქვას სცენიდან, იმ ხერხებით, რა ხერხებითაც ჩვენ ვამბობთ. რატომ უნდა გაემიჯნოს ერთი მეორეს, შენ სცენიდანაც უნდა წარმოთქვა შენი აზრი, შეიძლება იქ ვიღაც ჩავიდეს და ისეთი სპექტაკლი ითამაშოს და ისეთი რამ თქვას, რაც ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი იქნება.

ზურა ყიფშიძე, მსახიობი: - უნდა წასულიყო თეატრი და, რა თქმა უნდა, ისინი უნდა გაიმიჯნონ, რადგან კულტურა უფრო მეტს მოახერხებს, ვიდრე - ბევრი პოლიტიკოსი. გასაგები მიზეზების გამო, აკრიტიკებენ კულტურის სფეროში მოღვაწე ხალხს, თუმცა ჩვენთანაც და იქაც უამრავი ცუდი და კარგი ადამიანია. ფაქტია, რომ მათ გაგვანადგურეს, რა აღარ გვიქნეს, თუმცა ეს საშინელება სწორედ პოლიტიკაა.

(სპეციალურად საიტისთვის)