უცხოელი ბიზნესმენი საქართველოში
- გამარჯობათ! - ხმამაღლა დაიძახა უცხოელმა ბიზნესმენმა და კაბინეტში შევიდა.
- მობრძანდით... - მიესალმა კაბინეტში მყოფი ქართველი ჩინოსანი და სავარძლისკენ მიუთითა. უცხოელი სავარძელში მოკალათდა, კედელზე დაკიდებულ ვანო მერაბიშვილის სურათს შეხედა, მერე გულში გაიფიქრა, ალბათ, ამ ქვეყნის ძალიან ღირსეული შვილიაო და ჩინოვნიკს ჰკითხა:
- აბა, როგორ ხართ?
- გმადლობთ, არა გვიშავს. თქვენ როგორ ბრძანდებით? რაზე შეწუხდით, ჩემო ბატონო, საქართველოში რისთვის ჩამობრძანდით?
- ახლავე მოგახსენებთ. რეიტინგებში ბიზნესის თვალსაზრისით ათეულში ხართ, ხომ?
- დიახ! - ამაყად უპასუხა ქართველმა და ვანოს სურათს თვალცრემლიანმა შეხედა.
- ბიზნესის დაწყება მინდა თქვენთან, - კეთილი ღიმილით თქვა უცხოელმა, - რამდენიმე კითხვა მაქვს, ოღონდ გულწრფელად მიპასუხეთ.
- ოოო, გულწრფელობის ხასიათზე ნამდვილად ვარ...
- ამ კანონის მიხედვით ძალიან მცირე გადასახადია, ასეა, ხომ?
- დიახ, ასეა, - ახლა უკვე პრეზიდენტის სურათს ახედა ჩინოვნიკმა.
- ვთქვათ, ჩემი ბიზნესი განვითარდა, ბიუჯეტში გადასახადი სულ ესაა?
- სულ ესაა, - გაიღიმა მასპინძელმა.
- ანუ, ყოველ ას ლარზე ბიუჯეტში შემაქვს 30 ლარი, დანარჩენი ჩემია? - დაუფარავი სიხარული ეხატა სახეზე უცხოელს.
- რადგან გულწრფელობაზე შევთანხმდით, ეგრე იყოს - დანარჩენის 60% შეგაქვთ "ნაციონალური მოძრაობის" ფონდში, რომელიც მერე ჩვენს კეთილდღეობას ხმარდება.
- კი მაგრამ, ეს კანონში არ წერია...
ქართველს გაეღიმა და უთხრა:
- გულწრფელად, ხომ? მაშინ თქვენს თავს დააბრალეთ... ეგ კანონი დაკეცეთ, თუ შეიძლება.
M- მერე? - შეეკითხა გაოცებული ბიზნესმენი.
- მერე... მერე... გაიგებთ, რა უნდა ქნათ, ჯერ ადრეა, - მაინც ინამუსა გულწრფელობის ხასიათზე მყოფმა მასპინძელმა.
- არ მომწონს ეს, - ჩაილაპარაკა უცხოელმა, - მაშინ ასე გეტყვით: ვთქვათ, დავასაქმე უამრავი ადამიანი, ვიშოვე ფული და დავაფინანსე ოპოზიცია უკეთესი საგადასახადო კანონების მიღების მოლოდინში. რა მომელის?
ქართველ ჩინოვნიკს უკვე ხმამაღლა გაეცინა, თუმცა მალევე თვალი თვალში გაუყარა უცხოელს და უთხრა:.
- ცუდი რამ, ძალიან ცუდი - ბიზნესს წაგართმევთ და ჩვენ გადავინაწილებთ.
- კი მაგრამ... - გაცხარდა ბიზნესმენი, - მე ხელთ მაქვს კანონი, რომლის მიხედვით მაქვს ამის უფლება! - და ახალი ფურცლები ააფრიალა.
ქართველმა ფურცელზე დაწერილ კანონს დახედა, მერე ბიზნესმენს შეხედა და უთხრა:
- გულწრფელად, ხომ? მაშინ კიდევ ერთხელ დაკეცეთ ეს ფურცელი.
კიდევ უფრო გაოცებულმა ბიზნესმენმა ბრძანება უხმოდ შეასრულა და იკითხა:
- მერე?
- მერე... მე ვერ გეტყვი, მერიდება მაინც...
ცოტა ხანს სიჩუმე ჩამოვარდა. Mმერე უცხოელმა ისევ იკითხა:
- სასამართლოში რომ ვიჩივლო?
- იქაც იმავეს გეტყვიან.
- ტელევიზიებში რომ მივიდე?
- რას მალაპარაკებთ ამდენს, დაკეცილი ფურცლები ყველგან მოიძებნება თქვენთვის.
- მაინც რა არის ეს დაკეცილი ფურცელი? - თავისთვის ჩაილაპარაკა უცხოელმა და კარისკენ გაემართა.
- ეი! - დაუძახა ჩინოვნიკმა, - სად მიდიხარ? ფული დატოვე, ბიზნესის დაწყება თუ გინდა!..
- ეგ კანონში არ წერია! - თქვა უცხოელმა და წავიდა
- მე მითქვამს და მერე არ ინანო... –დააწია ჩინოვნიკმა.
ამ ამბიდან დიდი დრო არ იყო გასული. ჩამოსული ბიზნესმენის საქმე კარგად წავიდა - ფულიც იშოვა, ბიუჯეტშიც დროულად და ზუსტად იხდიდა გადასახადებს... მალე არჩევნებიც მოახლოვდა და ბიზნესმენმა იმ ოპოზიციური კანდიდატის დაფინანსება დაიწყო, რომელიც მისი აზრით, ბიზნესგარემოს გამოასწორებდა. რამდენიმე თვეში ქართველი ჩინოვნიკის კაბინეტში ზარი გაისმა.
- ალო, მე ვარ უცხოელი ბიზნესმენი, ახლა ერთ უცნაურ შენობაში ვარ და ერთი ზარის უფლება მომცეს...
- და ჩემთან რა გინდა?
- არაფერი, უბრალოდ, მინდა გითხრათ, რომ ბოლოს და ბოლოს მივხვდი, რას ნიშნავდა კანონის დაკეცილი ფურცლები. გულწრფელობისთვის მადლობელი ვარ.