ლევან ყენია: უკვე ვაღიარე ჩემი შეცდომები
"ვისაც ჩემზე ხელი აქვს ჩაქნეული, ყველას თავის გზაზე გაუმარჯოს, მე კი შევეცდები, მოედანზე დავამტკიცო, რა შემიძლია..."
ლევან ყენიასთვის გაზაფხული კარგად დაიწყო - ხანგრძლივი პაუზის შემდეგ, 24 წლის შემტევ ნახევარმცველს ისევ უხმეს ეროვნულ ნაკრებში, "ბოლესლავთან" მატჩში კი ულამაზესი საჯარიმო გაიტანა. ყენიასთვის ეს პრაღის "სლავიას" მაისურით გატანილი პირველი ოფიციალური ბურთია, ამიტომაც ნაკრებში დაბრუნებასთან ერთად, გოლიც მივულოცეთ:
- "მლადა ბოლესლავს" 2:0 ვუგებდით, მაგრამ პირველ ტაიმში დარჩენილ რვა წუთში ორი ბურთის გაშვება მოვახერხეთ, საბოლოოდ კი 3:4 დავმარცხდით... გოლი? ძალიან გამიხარდა, რადგან თითქმის წელიწადია, ოფიციალურ მატჩში ბურთი არ მქონდა გატანილი... ახლა, გაცილებით თავდაჯერებული ვიქნები!
- გოლზე მეტად, ალბათ, ნაკრებში გამოძახებამ გაგახარა... ელოდი?
- რამდენიმე კვირის წინ ჩემს თამაშს კახა ცხადაძე დაესწრო და მწვრთნელის სიტყვებმა მიმახვედრა, რომ თუ სათანადო კონდიციაში ვიქნებოდი, ნაკრებში გამომიძახებდა. თუმცა, როცა გამოძახებულთა სიაში ჩემი გვარი წავიკითხე, მაინც უზომოდ გამიხარდა. მომენატრა სანაკრებო ატმოსფერო, "დინამო არენაზე" თამაში. ძალიან მოტივირებული ვარ და მინდა, ნაკრებში ჩემი ადგილი დავიბრუნო! მით უმეტეს, წინა მწვრთნელის დროს, ფაქტობრივად, არც მითამაშია ეროვნულ გუნდში. ტრავმის შემდეგ, მხოლოდ რამდენჯერმე გამომიძახეს, შეიძლება ითქვას, "გავლით" ვიყავი ნაკრებში (იცინის). იმედია, მხოლოდ გამოძახებით არ დასრულდება ეს ყველაფერი...
- თუმცა, ბევრმა უკვე ხელი ჩაიქნია, ფიქრობენ, რომ ყენიასთვის დიდი ფეხბურთი უკვე დამთავრდა... რას იტყვი?
- მეც რომ ასეთივე განწყობა მქონდეს, ფეხბურთს საერთოდ აღარ ვითამაშებდი! რთული პერიოდები ყველა ფეხბურთელის კარიერაშია. მე კი უმძიმესი ტრავმით გამოწვეული სამწლიანი უქმობის შემდეგ, ისევ დავიწყე თამაში, "კარპატის" შემდეგ გერმანიაში დავბრუნდი... დიუსელდორფში ნორმალურად ვთამაშობდი, მაგრამ ტრავმის გამო ერთი თვე გამიცდა. ამასობაში, მწვრთნელი შეიცვალა და... გამიჭირდა ძირითადში ადგილის დაბრუნება. ახლა კარგ გუნდში ვარ და "სლავიას" მწვრთნელიც მენდობა. ასე რომ, ახლებურად სუნთქვას ვიწყებ... ვისაც ჩემზე ხელი აქვს ჩაქნეული, ყველას თავის გზაზე გაუმარჯოს, მე კი შევეცდები, მოედანზე დავამტკიცო, რა შემიძლია...
- მხოლოდ ტრავმების ბრალი ნამდვილად არ არის, ნაკრებში ამდენ ხანს რომ აღარ გამოჩენილხარ... შენც ხომ დაუშვი შეცდომები?
- ამას არც უარვყოფ - იყო შეცდომებიც და ცხელ გულზე მიღებული გადაწყვეტილებებიც... მაგრამ მწვრთნელისგან შესაბამისი მოქმედება რომ მოჰყოლოდა, შეიძლებოდა იმ ეპიზოდების დროულად ჩაწყნარება! თუმცა, ვიმეორებ - უკვე ვაღიარე ჩემი შეცდომები!
- სანამ ქეცბაიაა მწვრთნელი, ნაკრებში აღარ ვითამაშებო, ამ სიტყვებს გულისხმობ?
- კიდევ იყო რამდენიმე ინტერვიუ, რომელიც არასწორად იქნა გაგებული... ცივი წყალი დალიოს-მეთქი, კონკრეტულად მწვრთნელზე ვთქვი, გულშემატკივართა ნაწილმა კი, მგონი, თავის თავზე მიიღო... არადა, ქომაგზე ნამდვილად არ მითქვამს, ქართველ გულშემატკივარს დიდ პატივს ვცემ - ცხელ გულზე ეს მწვრთნელის მისამართით ვთქვი და ახლაც ვნანობ... მაგრამ რაც მოხდა, მოხდა, ყველამ ვიზარალეთ მაშინ - მეც, მწვრთნელმაც, გუნდმაც... ეგ თემა ჩემთვის დახურულია და აღარ მინდა გახსენება, რადგან ის წლები, როცა ნაკრებს მიღმა ვიყავი, აუტანელი იყო ჩემთვის...
- ახლა? რას ელი ნაკრებში ახალი მწვრთნელის მისვლის შემდეგ?
- მწვრთნელი და ფეხბურთელები უნდა ენდობოდნენ ერთმანეთს, ეიმედებოდეთ! ფეხბურთი ისე განვითარდა, მხოლოდ ინდივიდუალიზმის ხარჯზე ვერაფერს მიაღწევ, თერთმეტივე ფეხბურთელი და მწვრთნელი უნდა ავსებდეს და ამაგრებდეს ერთმანეთს, გუნდი გუნდს ჰგავდეს...
- ცხადაძემაც ეს თქვა, ჩემმა ფეხბურთელებმა უპირველესად თვითრწმენა უნდა დაიბრუნონო...
- შეტევაშიც არიან კრეატიული მოთამაშეები და რატომაც არ შეიძლება ბრძოლისუნარიანი გუნდის ჩამოყალიბება?! თუ ამბობ, ძლიერ ჩემპიონატებში ფეხბურთელები არ გვყავს, არც ერთი არაფრის მაქნისი არ არისო, რაღა აზრი აქვს მუშაობას?!
- გერმანულ ფეხბურთს კარგად იცნობ - რა უნდა დაუპირისპირონ ქართველებმა გერმანიის ნაკრებს?
- მალტა იქნება, იტალია თუ საქართველო, გერმანელები ნებისმიერ მეტოქესთან მოტივირებული თამაშობენ! ამიტომაც არ უნდა გვქონდეს იმედი, რომ კონცენტრირებულები არ გამოვლენ ჩვენთან სათამაშოდ... რა დავუპირისპიროთ? გუნდურად, ტაქტიკურად გამართულად უნდა ვითამაშოთ, ერთმანეთი დავაზღვიოთ, დანარჩენს კი მატჩი გვიჩვენებს... თამაში ნებისმიერ მეტოქესთან შეიძლება, მთავარია, დაწყებამდე არ წააგო! პირადად მე დამატებითი მოტივაციაც მაქვს - გერმანელებს უნდა დავუმტკიცო, რომ შემიძლია მაღალ დონეზე თამაში, გერმანულ კლუბებში კი ტრავმებმა შემიშალა ხელი...
- მართალია, რომ ლევან ყენიას რთული ხასიათი აქვს?
- ვინც მიცნობს, იცის, რომ ასე არ არის. სულ ვცდილობ, პროფესიულად მივუდგე საქმეს, მაგრამ ადამიანსაც გააჩნია, როგორც გექცევიან, შენც ისე ექცევი! არ შემიძლია, ყველას დავუხარო თავი... კარიერას რომ გადავხედავ, მართლა არაფერი დამიკლია ფეხბურთისთვის, მაგრამ ტრავმებმა ძალიან დამწია უკან... ტრავმის შემდეგ, მხოლოდ ვარჯიში და აღდგენა არ კმარა, მოთმინების უნარიც უნდა გქონდეს. სამი წელი ვითმინე და ისევ ფეხბურთში ვარ!